خستگی عضلانی و استقامت
Muscular fatigue & Endurance
استقامت و شدت ورزش به صورت تابع هذلولی (Hyperbolic) با هم در ارتباط هستند. در شدتهای بالا
ی فعالیت میتواند فقط برای مدت کوتاهی ادامه یابد. درحالی که در شدت پایین فعالیت میتواند برای مدت طولانی تری ادامه پیدا کند.
قسمتی از منحنی که به محور زمان (محور عمودی) نزدیک میشود نمایانگر ظرفیت متابولیسم هوازی است درحالی که قسمتی از منحنی که به محور شدت (محور افقی) نزدیک میشود نمایانگر ظرفیت متابولیسم بی هوازی است و قسمتی از منحنی که بیشترین انحنا را دارد بوسیله ترکیبی از ظرفیت متابولیسم هوازی و بی هوازی مشخص میشود.
بیشترین ورزش در سطح کمتر از حداکثر (Submaximal) انجام میشود. در آغاز ورزش ، فرد احساس تلاش ((Effort چندانی نمیکند ولی همچنان که ورزش exercise ادامه پیدا میکند عملکرد کاهش پیدا میکند و این امر باعث شکل گیری این مفهوم شده است که خستگی شروع دیررس دارد. با اینحال ممکن است هرچه از شروع فعالیت میگذرد، حداکثر تولید نیرو و ظرفیت استقامتی حتی هنگام انجام کار کمتر از حداکثر توسط همان گروه عضلانی، کاهش یابد (شکل 21-61).بنابراین بهتر است خستگی را به معنای «هرگونه کاهش در ماگزیموم ظرفیت تولید نیرو» در نظر بگیریم.
یک مسئله مفهومی دیگر مربوط به این باور رایج است که خستگی همان نارسایی (Failure) عملکرد فیزیولوژیک طبیعی است.شاید بهتر باشد که خستگی را به عنوان یک مکانیسم محافظتی برای افزایش حیات در نظر بگیریم.خستگی از شروع سفتی (rigor) برگشت ناپذیر عضله جلوگیری میکند و از روند بهبود بعدی محافظت میکند.
چگونگی ایجاد خستگی توجه زیادی را به خود جلب کرده است ولی تاکنون علت واضحی برای آن یافت نشده است.واضح است که عوامل متعددی در آن دخالت دارند و اهمیت نسبی هریک از این عوامل به ترکیب نوع فیبرهای آن عضله، شدت، نوع و طول مدت انقباض عضلانی و سطح Fitness فرد و سطح برانگیختگی[1] بستگی دارد.
به عنوان مثال خستگی حاصل از ورزش با Intensity بالا و مدت زمان کم مانند وزنه برداری وابسته به عواملی است که با عوامل ایجاد کننده خستگی طی تمرینات استقامتی با Intensity کم و مدت زمان طولانی متفاوت هستند.
در زندگی روزانه کاهش توان خروجی[2] مکرراً بوسیله محرک عصبی مرکزی محدود میشود. با این حال به نظر میرسد وقتی که سطح برانگیختگی بالا باشد، محل مسئول ایجاد خستگی در خود سلول عضلانی است نه در سیستم عصبی مرکزی یا junction نوروماسکولار. بخصوص تصور میشود که خستگی حاصل اختلال در مامبران سطحی، exitation-contraction coupling یا وقایع متابولیک باشد.