پی آر پی

مقدمه: پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک روش درمانی نوین است که در سال‌های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. اولین بار برای کنترل درد آرتروز تحقیقات این روش توسط دکتر غلامرضا رئیسی و همکاران در بیمارستان فیروزگر انجام شد و در حال حاضر مقال چاپ شده در زمینه "پی آر پی" یکی از معتبرترین مقالات است که 190 با مورد استناد قرار گرفته است. این روش با استفاده از خون خود بیمار به تسریع فرایندهای ترمیمی و کاهش التهاب در مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند. PRP به‌ویژه در درمان دردهای مزمن و مشکلات مرتبط با رباط‌ها و تاندون‌ها استفاده می‌شود. در این مقاله به بررسی اثرات PRP در کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده می‌پردازیم.

PRP چیست؟ پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به خون انسان گفته می‌شود که پلاکت‌های بیشتری نسبت به خون معمولی دارد. پلاکت‌ها به طور طبیعی در فرایندهای التهابی و ترمیمی بدن نقش دارند و می‌توانند به بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده کمک کنند. در درمان PRP، خون بیمار از بدن او گرفته می‌شود، سپس پلاکت‌ها از بقیه اجزای خون جدا شده و به مفصل یا بافت آسیب‌دیده تزریق می‌شود. هدف از این درمان، تحریک فرایندهای ترمیمی طبیعی بدن است تا آسیب‌ها تسریع و التیام یابد.

کاربردهای PRP در درمان درد:

1. استئوآرتریت مفاصل: PRP به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای کاهش درد و التهاب در مفاصل مبتلا به استئوآرتریت استفاده می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که تزریق PRP می‌تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد مفاصل و کاهش درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت ایجاد کند.
2. آسیب‌های ورزشی: PRP در درمان آسیب‌های ورزشی مانند پارگی عضلات و تاندون‌ها، رگ به رگ شدن و کشیدگی مفاصل مؤثر است. این روش می‌تواند به تسریع فرایندهای ترمیمی و کاهش زمان بهبودی کمک کند.
3. دردهای مزمن: PRP به عنوان یک روش درمانی کم تهاجمی برای کاهش دردهای مزمن مانند دردهای زانو، آرنج، شانه و ستون فقرات استفاده می‌شود. این روش می‌تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کند.

نحوه عمل PRP: در درمان PRP، پلاکت‌ها در ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شوند تا با آزاد کردن فاکتورهای رشد، فرایند التیام بافت را آغاز کنند. این فاکتورها به تحریک تولید کلاژن، بهبود جریان خون و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کنند. بسیاری از بیماران گزارش می‌دهند که درد بعد از چند هفته کاهش می‌یابد و توانایی حرکت آن‌ها بهبود می‌یابد.

مزایای PRP:

1. کم تهاجمی بودن: PRP یک روش درمانی کم تهاجمی است که نیاز به جراحی ندارد و با استفاده از خون خود بیمار انجام می‌شود.
2. کاهش درد و التهاب: PRP می‌تواند به کاهش درد و التهاب در مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده کمک کند.
3. تسریع فرایندهای ترمیمی: PRP با تحریک فرایندهای ترمیمی طبیعی بدن، به تسریع بهبودی و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.
4. بهبود کیفیت زندگی: PRP می‌تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کند و آن‌ها را قادر به انجام فعالیت‌های روزمره بدون درد کند.

عوارض جانبی PRP: اگرچه PRP به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، اما این روش نیز ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشد. این عوارض شامل درد و التهاب موقت در محل تزریق، عفونت، خونریزی و کبودی می‌باشد. با این حال، این عوارض معمولاً موقت هستند و با گذشت زمان بهبود می‌یابند.

مطالعات و تحقیقات: مطالعات متعددی در زمینه اثرات PRP بر کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده انجام شده است. به عنوان مثال، دکتر رئیسی و همکاران نشان داد که تزریق PRP به مفاصل زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت باعث کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل در مدت زمان کوتاهی می‌شود. همچنین، تحقیقات دیگری نشان داده‌اند که PRP می‌تواند به تسریع فرایندهای ترمیمی در آسیب‌های ورزشی کمک کند و زمان بهبودی را کاهش دهد.

مقایسه با روش‌های دیگر: PRP به عنوان یک روش درمانی کم تهاجمی و مؤثر در مقایسه با روش‌های دیگر مانند جراحی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مزایای زیادی دارد. این روش نیاز به جراحی ندارد و با استفاده از خون خود بیمار انجام می‌شود، بنابراین خطر عفونت و عوارض جانبی کمتری دارد. همچنین، PRP می‌تواند به تسریع فرایندهای ترمیمی و کاهش درد و التهاب کمک کند، در حالی که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است تنها به کاهش موقت درد و التهاب کمک کنند.

نتیجه‌گیری: پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک روش درمانی نوین و مؤثر برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده است. این روش با استفاده از خون خود بیمار به تسریع فرایندهای ترمیمی و کاهش التهاب کمک می‌کند. PRP به‌ویژه در درمان دردهای مزمن و مشکلات مرتبط با رباط‌ها و تاندون‌ها مؤثر است. اگرچه PRP به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، با مشاوره با پزشک متخصص می‌توان از این روش درمانی بهره‌مند شد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

مراقبتهای قبل و بعد از تزریق پی آر پی

قبل از تزریق پی آر پی:

1. نوشیدن آب کافی: روز قبل و روز تزریق مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن شما به خوبی هیدراته شود. هیدراتاسیون مناسب به فرآیند خون‌گیری و اثربخشی کلی درمان پی آر پی کمک می‌کند.
2. رژیم غذایی سالم: قبل از پی آر پی یک وعده غذایی متعادل بخورید تا سطح قند خون پایدار بماند. از مصرف کافئین و الکل خودداری کنید زیرا می‌توانند بدن را کم‌آب کنند.
3. اجتناب از داروهای رقیق‌کننده خون: حداقل یک هفته قبل از تزریق، مصرف داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین یا ایبوپروفن، ژلوفن، ناپروکسن، دیکلوفناک را متوقف کنید، مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد. داروهای رقیق‌کننده خون می‌توانند خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهند.
4. عدم مصرف الکل و سیگار: حداقل 24 ساعت قبل از تزریق پی آر پی از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید. هر دو می‌توانند در فرآیند بهبودی تداخل ایجاد کنند و اثربخشی درمان پی آر پی را کاهش دهند.
5. لباس راحت: لباس‌های گشاد بپوشید که دسترسی آسان به زانوی شما را فراهم کند.
6. اطلاع به پزشک: پزشک خود را از هر دارویی که مصرف می‌کنید و هر شرایط پزشکی که دارید مطلع کنید. این اطلاعات برای تنظیم درمان به نیازهای خاص شما بسیار مهم است.

بعد از تزریق پی آر پی:

1. استراحت: زانوی درمان شده را در 24-48 ساعت اول استراحت دهید. از فعالیت‌های سنگین و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. حرکت ملایم برای حفظ انعطاف‌پذیری باید انجام‌شود، اما از فشار زیاد خودداری کنید.
2. استفاده از یخ: بسته‌های یخ را به مدت 15-20 دقیقه هر چند ساعت یک بار لای حوله گذاشته و روی محل تزریق بگذارید تا تورم و ناراحتی کاهش یابد. یخ به مدیریت التهاب و درد کمک می‌کند.
3. اجتناب از NSAIDs: حداقل یک هفته پس از تزریق از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا آسپرین خودداری کنید، زیرا می‌توانند در فرآیند بهبودی تداخل ایجاد کنند. در صورت نیاز از استامینوفن برای تسکین درد استفاده کنید.
4. حرکت ملایم: تمرینات دامنه حرکتی ملایم را طبق توصیه پزشک انجام دهید تا انعطاف‌پذیری حفظ شود. ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به تقویت زانو و بهبود حرکت توصیه شود.
5. ویزیت پیگیری: در تمام قرار ملاقات‌های پیگیری با پزشک خود شرکت کنید تا پیشرفت شما را نظارت کرده و دستورالعمل‌های بیشتری دریافت کنید. پزشک شما اثربخشی درمان را ارزیابی کرده و هرگونه تنظیمات لازم را انجام می‌دهد.
6. مدیریت درد: در صورت تجربه درد، طبق دستور پزشک از استامینوفن استفاده کنید. از استفاده از گرما در محل تزریق در 48 ساعت اول خودداری کنید.
7. مراقبت از عوارض جانبی: از هرگونه علائم غیرعادی مانند افزایش درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق آگاه باشید و در صورت تجربه هر یک از این موارد با پزشک خود تماس بگیرید.

برای اطلاعات بیشتر در زمینه تزریق پی آرپی می توانید به شماره 09198045447 کلینیک پرفسور رئیسی در واتساپ پیام بفرستید

مطالب مرتبط :

• پی آر پی
• عوارض پی آر پی
• نرمی غضروف کشکک

آدرس کلینیک دکتر رئیسی: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن [phone] مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و

پیام به واتساپ 09198045447

سندرم تونل تارسال

عصب تیبیال خلفی یا شاخه های آن ممکن است بین کف و ریشه لیگامانی تونل تارسال که در قوزک پا بلافاصله زیر و پشت قوزک داخلی قرار گرفته است، تحت فشار قرار گیرند. شکایت معمول سوزش پا به ویژه هنگام شب است که گاهی با ضعف عضلات داخلی پا همراه می شود. گاهی در اثر پیچ خوردن پل عصب آسیب می بیند. در برخی موارد گیر افتادن عصب بعلت ورم مچ پا است. معمولاً تأیید تشخیص از طریق بررسی الکتروفیزیولوژیک(نوار عصب وعضله) است. گاهی سندرم تونل تارس باعث درد مزمن پاشنه شده و بیمار به درمانهای خار پاشنه پاسخ مناسبی نمی دهد. درمان شامل اقدامات طب فیزیکی است. اگر درمان با روشهای طب فیزیکی مانند آرک ساپورت وتزریق موضعی کورتیکواستروئیدها سودمند نباشد، ممکن است رفع فشار از طریق جراحی ضروری شود.

تونل تارسال زمانی رخ می‌دهد که عصب تیبیال خلفی، که از داخل تونل تارسال عبور می‌کند، تحت فشار قرار می‌گیرد. به طور مفصل‌تر، در این وضعیت قسمت داخلی مچ پا که شامل تونل تارسال می‌شود آسیب می‌بیند. این تونل یک گذرگاه باریک است که توسط استخوان‌ها و بافت‌های نرم اطراف مچ پا تشکیل می‌شود. عصب تیبیال خلفی وظیفه انتقال سیگنال‌های حسی و حرکتی به قسمت‌های مختلف پا و انگشت‌ها را دارد. هنگامی که این عصب فشرده شود، مشکلاتی نظیر درد و بی‌حسی ایجاد می‌شود.

دلایل متعددی می‌توانند منجر به فشار روی عصب تیبیال خلفی شوند، از جمله:

• آسیب‌دیدگی: ضربه‌های مستقیم به مچ پا ممکن است باعث التهاب و فشردگی عصب شود.

• کف پای صاف: افراد با کف پای صاف بیشتر در معرض این سندرم هستند، چرا که صاف بودن پایشان باعث می‌شود تونل تارسال بیشتر تحت فشار قرار بگیرد.

• ورم یا التهاب: التهاب ناشی از عفونت‌ها، بیماری‌های التهابی یا آسیب‌های ورزشی می‌تواند به فشار روی عصب منجر شود.

• کیست‌ها و تومورها: وجود توده‌های غیرطبیعی در تونل تارسال می‌تواند باعث فشار بر عصب تیبیال خلفی شود. واريسهاي عروقي مچ پا نيز ميتوانند باعث اين حالت شود

علائم سندرم تونل تارسال

• درد: درد می‌تواند در مچ پا، کف پا و انگشتان حس شود و گاهی به صورت درد تیز یا سوزشی می‌باشد.

• سوزش و بی‌حسی: احساس سوزش یا بی‌حسی در کف پا و انگشتان شایع است.

• ضعف عضلات: در موارد شدید ممکن است ضعف عضلات و مشکلات حرکتی در پا رخ دهد.

تشخيص: تشخيص با تست عصب و عضله انجام ميشود. گاهي استفاده از سونوگرافي عصب يا ام آر آي لازم ميشود.

درمان‌های سندرم تونل تارسال

درمانهاي طب فيزيكي و توانبخشي متعددي براي سندرم تونل تارس وجود دارد.

• استراحت و استفاده از بریس‌ها: محدود کردن حرکت مچ پا و استفاده از بریس‌ها می‌تواند به کاهش فشار کمک کند.

• داروهای ضد التهاب: استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.

• فیزیوتراپی: تمرینات تقویت‌کننده و کششی می‌توانند به بهبود وضعیت عضلات و کاهش فشار کمک کنند. استفاده از روشهايي مثل ليزر يا شاكويو مي تواند به درمان كمك كند. در مورد تصميم به درمان و طرح درمان، تشخيص بسيار مهم است.

• تزریق : در برخی موارد تزریق کورتیزون می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.

• جراحی: در صورتی که روش‌های غیر جراحی مؤثر نباشند، جراحی برای رفع فشار از روی عصب تیبیال خلفی توصیه می‌شود.

پیشگیری و مراقبت

• کفش مناسب: استفاده از کفش‌های مناسب که پشتیبانی کافی از مچ پا و کف پا داشته باشند می‌تواند به پیشگیری از بروز این سندرم کمک کند. معاينه طب فيزيكي در اين زمينه به تشخيص و طرح درست درمان كمك مي كند.

• فعالیت‌های پایدار: اجتناب از حرکات یا فعالیت‌هایی که فشار مکرر بر مچ و کف پا وارد می‌کنند نیز مفید است.

مطالب مرتبط :

• درد در زیر قوزک داخلی:تاندونیت عضله تیبیال خلفی
• سندرم درد استخوان اضافه در تاندون تیبیال پشتی

آدرس کلینیک پرفسور غلامرضا رئیسی و پرفسور طناز احدي: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن [phone]
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و 09198045447

درد پاشنه

درد پاشنه مشکل شایعی است و بسیاری از افراد به آن خار پاشنه می گویند. درد پاشنه علل مختلفی دارد.

● افزایش وزن:

افزایش وزن به تنهایی می تواند باعث درد پاشنه شود یا درد پاشنه را تشدید نماید

● برهم خوردن شکل پا:

فرم پا در توزیع فشار در نقاط مختلف آن هنگام راه رفتن بسیار مهم است لذا برهم خوردن شکل پا می تواند باعث درد پاشنه شود. تعیین نوع برهم خوردن شکل پا و نحوه جبران آن بسیار تخصصی است

● بیماریهای التهابی:

گاهی بیماریهای التهابی  خود را بصورت درد پاشنه نشان می دهند. اگر درد پاشنه با خشکی طولانی مدت صبحگاهی باشد یا دوطرفه باشد، باید تستهای بیماریهای التهابی برای بیمار انجام شود.

● افزایش ناگهانی فعالیت:

گاهی برخی از افراد ناگهان می خواهند مدتها عدم ورزش خود را در چند روز جبران کنند، در این افراد ممکن است به درد پاشنه مبتلا شوند.

● التهاب غلاف کف پایی:

در این این حالت بیمار درد در اولین قدم پس از بیدار شدن را دارد. درد با فعالیت کمتر می شود. اما فعالیت بیشتر درد را بیشتر می کند. اگر این حالت ادامه یابد باعث رسوب کلسیم در پاشنه شده و درد در زیر پاشنه ایجاد می شود که به آن خار پاشنه هم گفته می شود.

● گاهی گیر افتادگی عصبی در قوزک پا خود را بصورت درد پاشنه نشان می دهد. در موارد متعددی دیسک کمری و گیر افتادگی عصب سیاتیک بصورت درد پاشنه دیده می شود.

 

در زير ساير مطالب مرتبط آورده شده است

 

• علل درد پاشنه
• نشانگان يا بي‌قراري
• صافی کف پا
• بیماریهای پا
• درمان درد پاشنه پا
• درمان درد پاشنه پا با ورزش

 آدرس کلینیک دکتر رئیسی و دکتر احدی: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن [phone]
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و 09198045447

درمان درد پشت پاشنه پا(تاندونیت آشیل)

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی  فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد

 درمان پشت پاشنه پا بعلت تاندونیت آَشیل

التهاب زردپی پشت پا(تاندون آشیل) از علل درد پشت پاشنه پا است. که معمولا هنگام فعالیت  احساس می شود. تاندونیت معمولا به درمانهای مراقبتی پاسخ می دهد.اما اگر علائم درد پشت پاشنه ادامه پیدا کرد یا شدید بود  باید به پزشک مراجعه نمود.

داروهای درمان تاندونیت آشیل:

اگر مسکن های ضد درد ساده مانند ایبوپروفن(ادویل،موترین،ژلوفن) یا ناپروکسن(الیو) کافی نباشد،پزشک ممکن است داروهای قویتری مانند ایندومتاسین تجویز نماید تا التهاب و درد کاهش پیدا کند.

درمانهای طب فیزیکی وتوانبخشی:

ممکن است یکی از درمانهای زیر توصیه شود:

● ورزش:

متخصص طب فیزیکی اغلب ورزشهای مخصوص کششی وتقویت کننده را برای تسریع بهبودی و تقویت تاندون آشیل وساختمانهای حمایت کننده آن،تجویز می کند.

● وسایل ارتوتیک:

یک گوه کفش یا کفی مخصوص که اندکی پاشنه را بالا بیاورد وباعث کاهش کشش روی تاندون  شده تجویز می شود.همچنین این وسایل حالت بالشتک دارندتا نیروی وارده به تاندون آشیل را کاهش دهند.

 عمل جراحی:

اگر پس از چندین ماه درمان طب فیزیکی وتوانبخشی بهبودی ایجاد نشد یا اگر پارگی تاندون تشخیص داده شود ممکن است جراحی ترمیم تاندون آشیل توصیه شود.

مطالب مرتبط :

• ورزش های درمان درد پاشنه پا  
• درد پاشنه  
• ورزشهای خار پاشنه  
• درد پاشنه  
• علل درد پاشنه

آدرس کلینیک دکتر رئیسی: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن [phone]
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و 09198045447

آدرس درمانگاه دکتر احدی: بیمارستان فیروزگر 82141229 بخش طب فیزیکی و توانبخشی

تزریق غلاف کف پا

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی  فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد

یکی از علل شایع درد پاشنه التهاب غلاف کف پا است که بیماران به آن خار پاشنه می گویند.  و از مراجعات شایع به متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی است. بیمار بیان می کند که با اولین گام‌هایی که هنگام صبح برداشته می‌شود درد پاشنه بدتر می‌شود. اگر درمان‌های دارویی و فیزیوتراپی و شوک ویو تراپی باعث درمان بیمار نشود،می‌توان از تزریق کورتیکواستروئید یا پرولوتراپی استفاده کرد. ارتباط شناخته شده‌ای در مورد پارگی فاشیا بعد از تزریق وجود دارد. برای این تزریق بیمار می‌تواند روی اندام مبتلا به پهلو دراز کشیده یا اینکه به صورت خوابیده به پشت دراز کشیده و اندام مبتلا را بسمت خارج بچرخاند تا قسمت داخلی پاشنه نمایان باشد. پس از بی‌حسی موضعی یا بلوک کردن عصب تیبیال سوزن وارد قسمت داخلی سطح پلانتار پا درست بالا و قدام استخوان پاشنه می‌شود. تا با سطح استخوان پاشنه برخورد کند. در صورت تزریق کورتون  باید مراقب بود که کورتیکواستروئید وارد غلاف چربی کف پا یا کف پاشنه نشود.

تزریق غلاف کف پا در بخش طب فیزیکی بیمارستان فیروزگر انجام می شود. در سونوگرافی پاشنه  یافته‌های سونوگرافی  عبارتند از: ضخیم‌شدگی غلاف کف پا و ادم لایه چربی آن. باید مراقب بود که تزریق مستقیماً در غلاف کف پا صورت نگیرد. سوزن را باید به صورت موازی با پروب سونوگرافی  در قسمت داخلی سطح کف پت و در قسمت انتهای استخوان پاشنه وارد کرد. مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد تزریق غلاف کف پا غلاف کف پا تحت هدایت   سونوگرافی  می‌تواند باعث کاهش ضخامت غلاف کف پا و کاهش درد شود.