کلینیک طب فیزیکی دکتررئيسی و دکـتراحدی

مرکز تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی.تشخیص، درمان مشکلات کف لگن، درد، فلج صورت، نوارعصب، فیزیوتراپی

دکتر غلامرضا رئیسی و دکتر طناز احدی

کلینیک طب فیزیکی دکتر غلامرضا رئیسی و دکتر طناز احدی

مرکز تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی در تهران (شریعتی) — درمان‌های نوین، غیرجراحی و علمی برای دردها و اختلالات عصبی–عضلانی–اسکلتی.

بی حسی و گزگز ران

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی  فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد.

درگیری عصب پوستی لترال فمورالبی حسی و گزگز ران

درگیری عصب پوستی جانبی بالای ران بیک از علل نگرانی بیماران در مورد احتمال وجود دیسک کمر و مراجعه به متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی است. درگیری این عصب یا مونوروپاتی این عصب با عنوان مرالژیا پارستتیکا شناخته می‌شود و یک علت شایع و خوش‌خیم بی‌حسی جلو و کنار ران می‌باشد. این عصب یک عصب کاملاً حسی می‌باشد که از ریشه L2-L3 تشکیل شده و اطراف لبه لگن حرکت می‌کند تا در داخل فوقانی قدامی ستیغ ایلیاک و زیر رباط اینگوینال خارج شود.عصب لترال فمورال پوستی در این محل عصب مستعد آسیب است. بعد از خروج از زیر رباط عصب به دو شاخه قدامی و خلفی تقسیم شده و حس قسمت قدامی جانبی ران را تأمین می‌کند. علت این بیماری معمولاً نامشخص است و با  چاقی  ، حاملگی  و  دیابت ارتباط دارد. علل فشار خارجی روی عصب شامل استفاده از کمربند سفت، خم شدن مقابل میز به صورت عادتی، پوشیدن گن تنگ است. گاهی آسیب به این عصب به دنبال جراحی به خصوص حین ترمیم فتق، جراحی لگن، عمل پیوند کلیه استفاده از پیوند استخوانی از استخوان لگن و یا بای‌پس قبلی رخ می‌دهد. تومورهایی که ستیغ ایلیاک را درگیر می‌کنند می‌توانند در محل لبه فوقانی قدامی روی این عصب فشار وارد کنند و یا گاهی یک آنوریسم شکمی و یا سایر توده‌هایی لگنی می‌تواند به قسمت پروگزیمال این عصب فشار وارد کند.

بیماران مبتلا به مرالژی پارستتیکا از بی‌حسی  و  درد در یک ناحیه مشخص از جلو خارج ران شکایت دارند این علائم با راه رفتن و یا به عقب بردن ران و یا پوشیدن لباس تنگ تشدید می‌شوند. ضعف در اندام تحتانی دیده نمی‌شود. ممکن است در قسمت داخل و پایین لبه فوقانی قدامی ستیغ ایلیاک علامت تینل مثبت باشد.

در معاینه قدرت عضلانی و رفلکس‌ها طبیعی هستند باید علائم مرالژی از فمورال نوروپاتی افتراق داده شود. سایر تشخیص‌های افتراقی شامل پلکسوپاتی کمری و رادیکولوپاتی فوقانی کمری می‌باشد. در بیماران با رادیکولوپاتی و فمورال نوروپاتی اختلال حسی خیلی وسیع‌تر می‌باشد و کل ران و قسمت داخل ساق پا نیز درگیر است و همچنین همراه با ضعف عضلات ناحیه ران و کاهش رفلکس کشکک می‌باشند. نوار عصب و عضله به تایید تشخیص و رد سایر علل کمک می کند.

مرالژیا پار ستتیکا اغلب خوش‌خیم و خود محدود شونده می‌باشد و با درمان‌های طب فیزیکی و  فیزیوتراپی در عرض چند ماه بهبود می‌یابد. حذف چند عامل ایجادکننده و تشدیدکننده آن مثل فرم لباس پوشیدن و یا کاهش وزن اغلب باعث رفع علائم می‌شود. وقتی که اختلال حس دردناک بروز پیدا کند کرم‌های موضعی می‌توانند کمک‌کننده باشند. داروهای مورد استفاده در مرالژی شامل داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای و یا داروهای ضدتشنج مثل گابانتین، پره گابالین و یا کاربامازپین می‌توانند علائم را کنترل کنند. تزریق موضعی کورتیکواستروئید ممکن است باعث بهبود فوری علائم شود. در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تزریق با کمک سونوگرافی انجام می شود. گاهی لازم می شود عصب با رادیوفرکوئنسی از کار بیفتد. در موارد مقاوم جراحی ممکن است مورد نیاز باشد که در هر کدام دو فرم جراحی برای کاهش فشار و یا قطع عصب میزان موفقیت بسیار بالا می‌باشد.

سطح مطلب:عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی

مطالب مرتبط :

 

آدرس کلینیک طب فیزیکی و فیزیوتراپی دکتر رئیسی و خانم دکتر احدی: تهران، شریعتی بالاتر از سید خندان نرسیده به همت روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 09198045447
مرکز نوار عصب و عضله 09198045447

تداخلات دارویی دیکلوفناک

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی  فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد

داخلات دارویی مصرف دیکلوفناک (  قرص،شیاف دیکلوفناک،آمپول)

 بیمار هنگام مراجعه به پزشک  نام هرگونه دارویی شیمیایی یا گیاهی که مصرف می کند را به پزشک بگوید.

دیکلوفناک  نباید همراه دوزهای ضد درد آسپرین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مصرف مانند ایبوپروفن (ژلوفن،ادویل)،ناپروکسن،ایندومتاسین ،پیروکسیکام و ملوکسیکام مصرف شود زیرا احتمال خطر ایجاد عوارض  مانند ناراحتی گوارشی  را افزایش ... 

  با کلیک بر این قسمت،ادامه مطلب را مشاهده فرمایید.    

سطح مطلب: عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی

مطالب مرتبط :

پاسخ  به پرسشهای شما در وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی

آدرس کلینیک طب فیزیکی و فیزیوتراپی دکتر رئیسی و خانم دکتر احدی: تهران، شریعتی بالاتر از سید خندان نرسیده به همت روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 09198045447
مرکز نوار عصب و عضله 09198045447

ادامه نوشته

توانبخشی یبوست مزمن

شیوع یبوست در مطالعات مختلف4تا27درصد گزارش شده است یبوست اثربدی روی کیفیت زندگی دارد.توانبخشی یبوست یبوست انواع مختلفی دارد. بیش از50درصدموارد مکانیسم اصلی شناخته شده یبوست دیس سینرژی کف لگن است که:ناتوانی در تخلیه رکتوم به علت انقباض ناهماهنگ یا ناتوانی در شل کردن کف لگن حین دفع تعریف میشود. توانبخشی در انواع مختلف یبوست اثرات متفاوتی دارد. این درمان در کنار آموزش، داروها رژیم غذایی و ورزش بسیار موثر است.مثلا یکی از انواع یبوست ، یبوست در بیماران  سندرم روده تحریک پدیر است. یبوست در این بیماران به درمانهای رایج پاسخ مناسبی نمی دهد.درمان توانبخشی در این نوع یبوست نیز مفید  می باشد. یکی از روشهای اصلی درمان یبوست بیوفیدبک است.

این روش  در حال حاضر در بخش طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه ایران و کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر رئیسی و دکتر احدی انجام می گیرد.

اجابت مزاج دیسینرژیک شایع است و نیمی از بیماران مبتلا به یبوست مزمن را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل نوی اشکال رفتاری اکتسابی به دلیل ناتوانی در هماهنگی عضلات شکم و کف لگن برای تخلیه مدفوع است. شرح حال دقیق، دفترچه ثبت برنامه دفع مدفوع ، و یک معاینه دقیق انگشتی ناحیه مقعد و رکتوم نه تنها ماهیت اختلال عملکرد روده را مشخص می کند، بلکه شک برای این اختلال تخلیه را افزایش می دهد. آزمایشات بررسی فیزیولوژی آنورکتال و گاهی آزمایش خروج بالون برای تشخیص بکار می رود. تکنیک‌های جدیدتر مانند مانومتری با وضوح بالا و دفکوگرافی می‌توانند در موارد لزوم کمک کنند. اخیراً، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که در بخش طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان فیروزگر نیز توسط دکتر طناز احدی و تیم تحقیقاتی ایشان انجام شده، نشان داده‌اند که درمان بیوفیدبک مؤثرتر از ملین‌ها و سایر روش‌ها، چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت، بدون عوارض جانبی است. همچنین، بهبود علائم با تغییرات در پاتوفیزیولوژی زمینه ای مرتبط است. درمان بیوفیدبک به عنوان اولین خط درمان برای اجابت مزاج دیسینرژیک  و یبوست دیسسنرژیک توصیه شده است. در اینجا، مروری بر بار بیماری و پاتوفیزیولوژی اجابت مزاج دیس‌نرژیک، و نحوه تشخیص و درمان این وضعیت با درمان بیوفیدبک ارائه می‌کنیم.

امروزه به طور فزاینده‌ای تشخیص داده می‌شود که اختلال عملکرد کف لگن می‌تواند باعث یبوست و مشکل در اجابت مزاج شود. پرستون و لنارد-جونز2 برای اولین بار ارتباط انقباض مقعدی متناقض را در حین تلاش برای اجابت مزاج در بیماران مبتلا به یبوست توصیف کردند و اصطلاح "آنیسموس" را ابداع کردند. متعاقباً، اصطلاحات متعددی برای توصیف این مشکل به کار رفته است، از جمله آنیسموس،  دیسینرژی کف لگن،اجابت مزاج انسدادی، انقباض تناقض پوپورکتالیس،  انسداد خروجی لگن،  و سندرم کف لگن اسپاستیک.

کف لگن یک دستگاه عضلانی پیچیده است که سه عملکرد مهم یعنی اجابت مزاج، دفع ادرار و عملکرد جنسی را انجام می دهد. اصطلاحاتی که شامل کف لگن می‌شوند نشان می‌دهند که این مشکل کل کف لگن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما بیماران یبوست به ندرت علائم جنسی یا ادراری را گزارش می‌کنند. از آنجایی که سبب شناسی اصلی شامل ناهماهنگی فرآیند اجابت مزاج است، اصطلاح اجابت مزاج دیس‌نرژیک به درستی این وضعیت را توصیف می‌کند و با معیارهای رم Rome تأیید شده است.

شیوع جهانی یبوست مزمن در جامعه از 11% تا 18% متغیر است.شیوع یبوست از اینمقدار هم بیشتر است چون  این شیوع حداقل است زیرا اکثر بیماران به مراقبت های بهداشتی مراجعه نمی کنند. در مطالعه ای بر روی بیماران مبتلا به یبوست،  علائم با فاصله یک سال، و نیمی از آنها به مدت 5 سال یا بیشتر علائم داشتند. بیماران مبتلا به یبوست مداوم، مصرف ملین بیشتری دارند، به پزشک بیشتر مراجعه می کنند و علائم جسمی بیشتری نسبت به افراد دارای یبوست غیرمداوم دارند. یبوست در زنان مبتلا به یبوست شایع تر است. تخمین زده می شود نسبت زن: مرد 2.2:1 باشد.شیوع آن با افزایش سن افزایش می یابد، به ویژه پس از سن 65سالگی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین تر، بارداری، و بیماری های عصبی از جمله بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس  شیوع بالایی از یبوست دارند. اجابت مزاج دیسینرژیک در 27 تا 59 درصد و انتقال آهسته کولون در 3 تا 47 درصد بیماران مشاهده می شود، و همپوشانی اجابت مزاج دیس نرژیک و انتقال آهسته کولون یا سندرم روده تحریک پذیر غالب با یبوست (IBS) معمولاً وجود دارد.

یبوست با افزایش ناراحتی روانی همراه است. چندین مطالعه شیوع بالاتری از اضطراب، افسردگی، وسواس فکری، و مشکلات روان تنی  را نشان داده است. بعلاوه ایده های پارانوئیدی و دشمنی در بیماران مبتلا به دیسسینرژی بیشتر از افراد با سرعت آهسته کولون دیده شده است. بیماران مبتلا به دیسینرژی نیز اختلال قابل توجهی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نشان دادند. برخی از حوزه های کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیسینرژی بیشتر از سرعت آهسته کولون تحت تأثیر قرار گرفت، علت اجابت مزاج دیسینرژیک هنوز کاملا شناخته نشده است. در یک بررسی آینده نگر از 118 بیمار مبتلا به دیسینرژی، مشخص شدکه این مشکل در 31 درصد از بیماران در دوران کودکی و پس از یک رویداد خاص مانند حاملگی، ضربه یا آسیب به کمر در 29 درصد از بیماران شروع شد و در 40 درصد بیماران هیچ دلیلی وجود نداشت. بنابراین، زور زدن بیش از حد برای دفع مدفوع سفت، در طول زمان، ممکن است منجر به اجابت مزاج دیس‌نرژیک نیز شود.

مطالعات قبلی نشان داد که انقباض مقعدی متناقض یا اسپاسم غیرارادی مقعد در حین اجابت مزاج ممکن است باعث این مشکل شود. در نتیجه، جراحی میکتومی اسفنکتر مقعدی  انجام می شد شد، اما تنها 10 تا 30 درصد بیماران بهبود یافتند. تزریقات  سم بوتولینوم برای فلج کردن اسفنکتر نیز بهبود کمی ایجاد کرد. بنابراین، اسپاسم یا ناتوانی در شل کردن اسفنکتر خارجی مقعد بعید است تنها مکانیسمی باشد که منجر به اجابت مزاج دیسینرژیک می شود.

 

یک مطالعه آینده نگر،  نشان داد که اکثر بیماران مبتلا به اجابت مزاج دیسینرژیک ناتوانی در هماهنگی عضلات شکم، رکتوم و کف لگن برای تسهیل اجابت مزاج را نشان می دهند. این نارسایی هماهنگی رکتوآنال شامل نیروی محرکه ناکافی، انقباض متناقض مقعدی یا شل شدن ناکافی مقعدی است. بنابراین، ناهماهنگی یا انقباض متناقض عضلاتی که در اجابت مزاج نقش دارند، مسئول اصلی این وضعیت است. علاوه بر این، 50 تا 60 درصد از بیماران نیز اختلال در احساس رکتوم را نشان می دهند. اخیراً، یک مطالعه کنترل شده بزرگ سه نوع اختلال را نشان داد; فشار بالای اسفنکتر مقعد در حالت استراحت و در حین اجابت مزاج، نیروی محرکه ناکافی و ترکیبی از هر دو اختلال، می تواند بین بیمارانی که زمان دفع بالون طبیعی و غیر طبیعی دارند، تمایز قائل شود. این سه نوع اختلال همبستگی نداشتند، و نشان می‌دهد که سبب شناسی اجابت مزاج دیس‌نرژیک و نیروی محرکه ناکافی ممکن است از همدیگر متفاوت باشد.

بیماران مبتلا به اجابت مزاج دیسینرژیک با علائم مختلف روده ای مراجعه می کنند. اغلب، بیماران علائم خود را به اشتباه ارائه می دهند. با این حال، با ایجاد یک رابطه قابل اعتماد یا از طریق پرسشنامه علائم یا یادداشت های مدفوع، ممکن است بتوان ماهیت دقیق اختلال عملکرد روده را شناسایی کرد. تعیین این امر ضروری است زیرا تنها در این صورت است که می توان با دقت بیشتری با این مشکل برخورد کرد. در یک مطالعه آینده نگر، زور زدن بیش از حد در 85٪، احساس تخلیه ناقص در 75٪، دفع مدفوع سفت در 65٪ و دفعات مدفوع کمتر از 3 بار در هفته توسط 62٪ از بیماران گزارش شد. علاوه بر این، 66 درصد بیماران از مانورهای با انگشت برای تسهیل اجابت مزاج استفاده کردند. در مطالعه دیگری روی 134 بیمار، دفع دوبار  یا کمتر مدفوع در هفته، وابستگی ملین و یبوست از دوران کودکی با یبوست آهسته همراه بود، در حالی که کمردرد، سوزش سر دل، جراحی آنورکتال، و شیوع کمتر دفع مدفوع طبیعی توسط بیماران مبتلا به کف لگن گزارش شد. اختلال در عملکرد. انسداد/تخلیه دیجیتال برای اجابت مزاج دیسینرژیک اختصاصی بود اما حساس نبود. چندین مطالعه از جمله مطالعه خانم دکتر احدی و همکاران در بیمارستان فیروزگر،  نشان داده‌اند که تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به اجابت مزاج دیس‌نرژیک دارای همپوشانی ویژگی‌های سندرم روده تحریک پذیر IBS هستند، و می‌توانند به طور موثر با درمان بیوفیدبک مشابه بیماران مبتلا به دیسینرژی جدا شده درمان شوند. علاوه بر این، یک کارآزمایی آینده‌نگر بزرگ در بیماران مشکوک به سندرم لواتور آنی بدون یبوست نشان داد که 85 درصد از این بیماران دارای ویژگی‌های فیزیولوژیک اجابت مزاج دیس‌نرژیک بودند.  این بیماران پاسخ بسیار خوبی به درمان با بیوفیدبکدادند.بخصوص افرادی که  عضلات بالابرنده آنی در کف لگن دردناک بود به بیوفیدبک پاسخ بهتری دادند.. بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم زخم رکتوم منفرد نیز اجابت مزاج دیس‌نرژیک را نشان می‌دهند.

بیماران مبتلا به اختلالات اجابت مزاج نیز دارای مشکلات روحی نیز هستند. برخی افراد فکر می کنند که باید بصورت طبعی هر روز یا حتی چند بار در روز اجابت مزاج داشته باشند. و فکر می کنند بخاط حل این مشکل، ، خود  را مجبور به استفاده از ملین، تنقیه، شیاف یا هر وسیله دیگری برای دستیابی به الگوی غیرطبیعی حرکت روده می‌کند. برخی دیگر ترس از اجابت مزاج دردناک یا سفت شدن مدفوع دارند. این امر به‌ویژه بر کودکان تأثیر می‌گذارد، آنها به سرعت یاد می‌گیرند که از عادت مدفوع برای جلب توجه سوءاستفاده کنند. این مشکل ممکن است ناشی از مسائل روانی اجتماعی مانند درگیری‌های بین والدین یا والدین/کودکان یا رقابت خواهر و برادر باشد. نشان داده شده است که یادگیری از واکنش‌های والدین به علائم یبوست ممکن است رفتار کودک و تظاهرات اختلالات عملکردی دستگاه گوارش را تغییر دهد. در نهایت، بیماران مبتلا به بولیمیا یا بی‌اشتهایی عصبی و کسانی که سابقه سوء استفاده فی دارند نیز ممکن است دچار مشکلات عمیق اجابت مزاج شوند.

بیوفیدبک درمانی

درمان بیوفیدبک پایه اصلی درمان اجابت مزاج دیسینرژیک است. این یک تکنیک "شرطی کردن عامل" مبتنی بر ابزار است. اهداف عبارتند از (1) تصحیح دیسینرژی یا ناهماهنگی عضلات شکم و کف لگن در حین تخلیه، و (2) بهبود درک پر شدن رکتوم در بیماران مبتلا به اختلال در احساس رکتوم.

اثربخشی درمانی آن در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده تا 80 درصد است. مطالعات طولانی‌مدت نشان داده‌اند که اثربخشی آن حداقل برای بیش از 2 سال پس از درمان حفظ می‌شود. سه مرحله از درمان بیوفیدبک برای پروتکل یبوست وجود دارد که شامل (1) ارزیابی / آموزش بیمار، (2) مرحله فعال درمان (6-12 جلسه)، و (3) تقویت بود.. به طور متوسط، 10 تا 12 جلسه به مدت 60 دقیقه، ، برای آموزش مورد نیاز است، اگرچه این باید برای هر بیمار بسته به پاسخ بیمار تنظیم می شود اگر علائم مشکل دفع مدفوع بیمار بهبود یافته باشد و بیمار بتواند به طور مداوم در طی 2 جلسه تمرینی متوالی، الگوی طبیعی اجابت مزاج را با حداقل 50 درصد تلاش ها نشان دهد، می توان آموزش را متوقف کرد. موفقیت درمان بیوفیدبک مهارت فرد انجام دهنده بیوفیدبک و انگیزه بیمار بستگی دارد. با وجود شواهد فعلی، درمان بیوفیدبک به عنوان یک توصیه درجه  A (اولین درمان) برای درمان اجابت مزاج دیس‌نرژیک توسط انجمن گاستروآنترولوژی آمریکا و انجمن اروپای گاستروانترولوژی تعیین شده است. این روش از 15 سال پیش در بیمارستان فیروزگر و کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر رئیسی و دکتر احدی انجام می شود.  09198045447

رویکردهای فارماکولوژیک

ملین‌ها و داروهای جدیدتر مانند ترشح‌کننده‌های روده‌ای و عوامل انتروکینتیک سروتونرژیک، به‌طور سیستماتیک در بیماران مبتلا به اجابت مزاج دیس‌نرژیک مورد ارزیابی قرار نگرفته‌اند، اما می‌توانند مؤثر باشند و می‌توانند به عنوان یک درمان کمکی همراه با درمان بیوفیدبک، به‌ویژه در بیماران مبتلا به ترانزیت کند کولون یا کولون استفاده شوند. مطالعات پیگیری طولانی مدت نشان می دهد که  در سندرم روده تحریکپذیر. پس از درمان  با بیوفیدبک، نسبت استفاده از ملین ها در طول زمان کاهش می یابد.

مکمل های فیبر

فیبر ترانزیت کولون را تسریع می کند و مدفوع را حجیم می کند یا با کشیدن مایع به داخل کولون یا با تسهیل تخمیر و تأثیر بر میکروبیوتای روده یا نفوذپذیری اپیتلیال بر یبوست اثر می کند .  یک بررسی سیستماتیک بر روی اثرات فیبر در یبوست مزمن نشان داد که فیبر برای یبوست خفیف تا متوسط ​​و یبوست غالب IBS مفید است. علائم کلی را بهبود بخشید، زور زدن را کاهش داد، دفعات مدفوع را افزایش داد، قوام مدفوع را نرم کرد و مصرف ملین را کاهش داد. اگرچه اکثر مطالعات از فیبر محلول مانند پسیلیوم استفاده کردند، اما شواهد محدودی وجود دارد که فیبر نامحلول مانند پلی کربوفیل کلسیم، سبوس و متیل سلولز و مکمل های فیبر مخلوط که حاوی فیبر محلول و نامحلول و همچنین فیبر غذایی طبیعی هستند، مانند آلو، موثر هستند. توصیه به بیماران برای جلوگیری از مدفوع سفت و حجیم، مصرف آب کافی در حین مصرف فیبرها و اطلاع رسانی در مورد عوارض جانبی از جمله نفخ، نفخ و ناراحتی شکمی، حائز اهمیت است.. یک مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به گذر آهسته کولون یا اجابت مزاج دیسینرژیک به 30 گرم مکمل فیبر در روز پاسخ ضعیفی می دهند، در حالی که بیماران بدون اختلال حرکتی زمینه ای بهبود یافتند. به بیماران مبتلا به سفت شدن  توده مدفوعی ، یا بیمارانی که در بستر هستند و قادر به حرکت نمی باشند یا نیاز به محدودیت مصرف مایعات دارند، نباید مکمل های فیبر مصرف کنند.

آدرس کلینیک دکتر رئیسی و دكتر احدي: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 22882831 09198045447

کشیدگی  عضلات روتاتور کاف شانه

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی  فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد

کشیدگی روتاتور کاف چیست؟
 عضلات بالای شانه از طریق تاندون به استخوان بازو می چسبند که به آنها روتاتور کاف می گویند. ناحیه روتاتور کاف شانه شامل یک مجموعه دارای 4 عضله است است که از تیغه شانه به استخوان بازو متصل هستند. روتاتور کاف  برای حمایت از مفصل شانه طراحی شده است و همچنین  به بالا بردن وحرکات چرخشی شانه کمک می کند . کشیدگی  عضلات روتاتور کاف زمانی اتفاق می افتد که تاندون ها و عضلات بیش از حد تحت فشار .و استرس  قرار گیرد که در نتیجه باعث آسیب وپارگی عضلات می شود.
شایع ترین علت کشیدگی روتاتور کاف آسیب استفاده بیش از حد است و معمولا در افرادی که اجسام سنگین بلند میکنند ، همچنین هل دادن و کشیدن اجسام که در آن تکنیک ضعیفی بکارگرفته شده دیده می شود.  کشیدگی روتاتور کاف فشار ممکن است به عنوان یک نتیجه از تاثیر ضربه یا ضربه همراه با کشیدگی  ناگهانی  ناحیه شانه و در نتیجه آسیب آن رخ دهد . برای مثال آسیبی  که پس از سقوط بر روی بازوی باز شده به سمت خارج اتفاق می افتد.
این آسیب معمولا در  ورزشهای پرتابی و ورزشهایی که راکت در آنها استفاده می شود دیده شده است و در ورزشهایی مانند کریکت، بیس بال و تنیس به دلیل ماهیت پرتاب و نوسان بیش از حد در برابر نیرو دیده می شود.

 علائم کشیدگی روتاتور کاف :آناتومي شانه
هنگامی که کشیدگی روتاتور کاف رخ می دهد، بیماران به احتمال زیاد  احساس درد  شانه  دارد که با گذشت زمان بیشتر آشکار می شود. اگرفعالیت از سر گرفته شود درد شدیدتر هم می شود زیرا ناحیه آسیب دیده تحت کشش بیشتری قرار می گیرد. در مورد آسیب ناگهانی، درد
ممکن است بطور ناگهانی در نقطه  آسیب دیده ظاهر شودو ممکن است فرد توانائی ادامه فعالیت را نداشته باشد

 

بیماران همچنین به احتمال زیاد ااحساس درد و سفتی در شانه حتی پس از متوقف کردن فعالیت خواهد داشت. در موارد شدیدتر،   ممکن است احساس درد در بازو، تیغه شانه و قسمت فوقانی پشت و ضعف عضلانی و حتی تحلیل عضلانی  رخ دهد.

 تشخیص کشیدگی روتاتور کاف:به منظور تشخیص کشیدگی روتاتور کاف، متخصص طب فیزیکی شانه را معاینه کرده وممکن است انجام سونوگرافی یا اسکن MRI به منظور تایید میزان پارگی توصیه نماید . همچنین  انجام این روشهای تشخیصی تکمیلی برای رد هر گونه عارضه ممکن است لازم باشد. امروزه از سونوگرافی بطور وسیعی در کلینیکهای طب فیزیکی استفاده می شود و مزیت سونوگرافی نسبت به ام آر آی این است که می توان با حرکت تاندون قسمتهای مختلف تاندون شانه را بخوبی ملاحضه نمود و در انجام تزریقات روتاتورکاف می توان از سونوگرافی استفاده کرد و تزریق بدقت انجام شود.

 درمان کشیدگی روتاتور کاف:


به منظور درمان کشیدگی روتاتور کاف ، استراحت بسیار مهم است تا زمان لازم برای التیام آسیب بدست آید. استراحت ونداشتن هر گونه فعالیت دیگری که می تواند باعث آسیب یا ناراحتی شود  جزء اقدامات ضروری اولیه برای درمان است. اما استراحت طولانی مدت باعث خشک شدن شانه می شود و باید هرچه زودتر حرکات شانه شروع شود.

استفاده از یخ در محل آسیب، جنبه مهمی از درمان را تشکیل می دهد. یخ درمانی هر گونه تورم و التهاب را کاهش می دهد و همچنین درد در محل آسیب دیده شانه را تسکین می دهد.  

کیسه یخ را باید لای حوله قرار داد ودر هربار استعمال یخ نباید بیش از15 تا 20 دقیقه طول بکشد.  طی 72 ساعت اول آسیب،یخ درمانی چند بار در روز می تواند انجام شود

داروهای ضد التهابی نیز می تواند به منظور کاهش تورم و همچنین تسکین درد  استفاده می شود. از جمله این داروها ایبوپروفن(اویل ،ژلوفن) وناپروکسن هستند.تزریق داروهای استروئیدی نیز با نظر پزشک  در پارگی جزئی روتاتور کاف ممکن است انجام شود

هنگامی که درمان آسیب آغاز گردید انجام دقیق برنامه توانبخشی  ارائه شده توسط متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی بسیار مهم است.  انجام  ورزشهای تقویتی و تمرینات کششی تجویز شده توسط پزشک باعث تسریع بهبودی شده ودر هنگام شروع  دوباره فعالیت ورزشی ،ورزشکار دچار ناتوانی وضعف در انجام حرکات ورزشی نخواهد شد وبعلاوه انجام توانبخشی احتمال آسیب مکرر را کاهش می دهد.در صورتی که انجام ورزشها موجب درد وناراحتی می شود،ورزشکار باید انجام تمرینات را متوقف کرده وبا پزشک تماس بگیرد تا برنامه ریزی دوباره انجام شود.

 در صورت تکرار آسیب هنگام ورزش ،ورزشکار باید تکنیک ورزشی خود را با هماهنگی مربی وپزشک مورد ارزیابی مجدد قرار دهد تا با اصلاح حرکت ورزشی وتکنیک مناسب از تکرار آسیب جلوگیری شود.

در موارد پارگی کامل ممکن است ،جراحی توصیه شود. پس از عمل جراحی نیز انجام یک دوره بدقت برنامه ریزی شده توانبخشی لازم است وهرگونه کوتاهی در اینکار می تواند کیفیت  فعالیت ورزشی ورزشکار را کاهش دهد.

ارمروزه استفاده از شاک ویو در ترمیم پارگی های تاندون شانه مورد توجه قرار گرفته است. و در مواردی می تواند به ترمیم پارگی تاندون کمک کند. تزریقات دیگری مثل تزریق ازون یا ازون درمانی یا تزریق پی آرپی نیز در درمان التهاب یا پارگی تاندون شانه استفاده می شود.

شانه  یخ زده با درد و از دست دادن حرکت شانه مشخص می شود. برخی از بیماران هیچ علت قابل شناسایی ندارند (به اصطلاح "کپسولیت چسبنده ایدیوپاتیک")، و برخی دیگر به دلیل بیماری های زمینه ای، به ویژه ضایعات روتاتور کاف ایجاد می شوند. ضایعات روتاتور کاف اختلال شایع شانه است که با درد، محدودیت حرکت، ضعف و ناتوانی عملکردی ظاهر می شود. دژنراسیون درونی، فرآیند التهابی مکانیسم‌های مهمی هستند که زمینه‌ساز پاتوژنز ضایعات روتاتور کاف هستند  گزینه های درمانی برای سفتی شانه شامل فیزیوتراپی، تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئید، دستکاری بسته، و آزادسازی باز یا آرتروسکوپی است.

شاک ویو درمانی برون بدنی (ESWT) در درمان اختلالات شانه، مانند تاندونیت کلسیفیک، با نتایج مطلوب برای بیش از 20 سال استفاده شده است. اثرات  ضد التهاب به عنوان جزء اصلی اثرات درمانی شاک ویو درمانی پیشنهاد شده است

به دلیل ماهیت التهابی ضایعات روتاتور کاف همراه با سفتی شانه و اثرات ضد التهابی شاک ویو درمانی ، درمان با شاک ویو استفاده زیادی در ردمان مشکلات شانه پیدا کرده است. در کلینیک شریعتی (دکتر رئیسی و دکتر احدی )نیز از این مدالیته در موارد درد  شانه برای درمان مشکلات شانه با تشخیص پزشک استفاده می شود.

شاک ویو تراپی در کلینیکهای طب فیزیکی و توانبخشی و همچنین فیزیوتراپی   برای درمان طیف وسیعی از بیماری های اسکلتی عضلانی استفاده می شود. درمان با شاک ویو  اغلب به عنوان یک انتخاب درمانی محافظه کارانه یا غیر جراحی برای شرایط اسکلتی- عضلانی مقاوم به درمان استفاده می شود که به مراقبت های استاندارد پاسخ نمی دهد. این نشانه ها شامل التهاب کف پا،  التهاب تاندون آشیل، تاندیوپاتی کشکک یا لاتهاب تاندون کشکک، تاندیوپاتی شانه کلسیفیک و غیر کلسیفیک و اپی کندیلیت جانبی یا آرنج تنیس بازان است. همچنین اختلالات مربوط به استخوان و غضروف مانند عدم اتصال شکستگی ها، استئونکروز سر استخوان ران و ادم مغز استخوان مرتبط با آرتروز زانو  از جمله موارد استفاده بالینی درمان با شاک ویو می باشد. شواهد تحقیقاتی برای اثربخشی بالینی درمان با شاک ویو در شرایط نشان داده شده است. شواهد خوبی بر اساس بررسی‌های سیستماتیک برای حمایت از استفاده از درمان با شاک ویو برای تاندیوپاتی کلسیفیک شانه، تاندون آشیل  استئوآرتریت زانو، استئونکروز در مراحل اولیه سر استخوان ران  و فاسییت کف پا  یا خارپاشنه وجود دارد. .

درمان پارگی رباط صلیبی زانو از طریق تقویت و بازیابی عملکرد زانو

رباط‌های دور زانو نقشی حیاتی در عملکرد آن دارند. این رباط‌ها حرکت استخوان‌ها را نسبت به یکدیگر هدایت، کنترل و محدود می‌کنند. رباط صلیبی قدامی (ACL) حرکت رو به جلوی استخوان درشت نی (تیبیا) را زیر استخوان ران (فمور) محدود می‌کند. از این مهم‌تر رباط صلیبی قدامی ACL چرخش استخوان درشت نی را کنترل می‌کند. شایع‌ترین آسیب رباطی در زانو، آسیب رباط صلیبی قدامی است. بیش از نیمی از آسیب‌های رباط صلیبی همراه با آسیب مینیسک یا غضروف مفصلی می‌باشند. در ورزشکاران حرفه‌ای، خانم‌ها احتمال بیشتری به پارگی رباط صلیبی مبتلا می‌شوند. آسیب رباط صلیبی در فوتبال، بسکتبال، اسکی شایع است. اگر رباط صلیبی قدامی پاره شود، زانو پایداری خود را در زمان چرخش از دست می‌دهد. بیماران دچار این آسیب دیدگی احساس می‌کنند که زانو هنگام حرکات چرخشی می‌لغزد یا اصطلاحاً خالی می‌کند.

مطالب مرتبط

درمان پارگی و کشیدگی رباط صلیبی با طب فیزیکی

زمانی که رباط صلیبی قدامی پاره می‌شود، باید ارزیابی شود که آیا تاندون پارگی کامل یادارد یا تنها بخشی از تاندون پاره شده و آیا احتمال ترمیم وجود دارد یا نه. چنانچه می‌خواهید در ورزش‌های پربرخورد شرکت کنید یا از ناپایداری مزمن و مستمر زانو ناراحت هستید، حتماً برای بهره‌مندی از درمان مناسب با متخصص طب فیزیکی مشورت کنید. طرح درمان متناسب با شرایط خاص هر بیمار تهیه می‌شود. تمام بیماران باید پس از آسیب‌دیدگی رباط ACL، صرف نظر از انجام شدن یا نشدن جراحی ترمیمی، یک برنامه توانبخشی نسبتاً گسترده را پشت سر بگذارند تا قدرت و عملکرد زانو را بازیابند. پژوهش‌های انجام شده در زمینه درمان پارگی رباط نشان می‌دهد که بیش از نیمی از بیماران نتیجه رضایت‌بخشی از درمان توانبخشی و طب فیزیکی می‌گیرند.

ارتباط با ما

کلینیک پروفسور غلامرضا رئیسی و خانم دکتر طناز احدی پمراجعین محترم می‌توانند برای دریافت اطلاعات بیشتر یا رزرو نوبت با شماره 22893429 تماس حاصل فرمایند

 دلیل پاره شدن رباط صلیبی زانو چیست؟


 

چنانچه رباط صلیبی زانو بیشتر از حد تحمل خود کشیده شود، پاره می‌شود. آسیب دیدگی می‌تواند پی‌آمد وارد شدن ضربه مستقیم به پا (برای مثال تکل هنگام بازی فوتبال)، چرخش ناگهانی هنگام زمین خوردن یا چرخش روی پای ثابت روی زمین (آسیب دیدگی شایع نتبال) یا کشش و صاف کردن بیش از حد زانو باشد. پارگی رباط صلیبی، بسته به نیرو و جهت وارد شدن ضربه می‌تواند جزئی یا کامل باشد. همچنین احتمال آسیب دیدگی دیگر ساختارهای داخل زانو نیز وجود دارد. مینیسک داخل زانو، رباط‌های دیگر مانند رباط‌های جانبی و غضروف مفصلی نیز در معرض آسیب دیدگی قرار دارند.

علائم این عارضه چیست؟


شایع‌ترین علائم پارگی رباط صلیبی عبارت است از:

  • درد شدید
  • ناتوانی در تحمل وزن روی پای آسیب دیده
  • ورم کردن مفصل زانو ظرف 24 ساعت پس از پاره شدن رباط برخلاف آسیب مینیسک زانو در عرض جند ساعت ورم می کند.
  • صدا دادن زانو به دلیل دررفتگی استخوان درشت نی و برگشت آن به جای خود

 

عوارض پارگی رباط صلیبی


پارگی رباط زمانی رخ می‌دهد که زانو حرکتی غیرعادی داشته باشد. این حرکت غیرعادی منجر به پارگی مینیسک و آسیب دیدن غضروف مفصلی یا رباط‌های دیگر می‌شود. عوارض این آسیب‌دیدگی‌ها برای زانو بسیار بیشتر از پارگی رباط صلیبی است و برای درمان آنها باید به جراح مراجعه کرد. به طور خلاصه می‌توان گفت که بارزترین پی‌آمد ناشی از پارگی رباط ACL ناپایداری مستمر زانو است و تاثیر آن بر زندگی بیمار به وضعیت عضلات و رباط‌های دیگر زانو، مقتضیات شغلی و ورزشی بیمار و شدت فشار و بار تحمیلی به زانو بستگی دارد. برخی بیماران می‌توانند بدون جراحی، دوباره ورزش‌های پربرخورد را انجام دهند، حال آن که عده‌ای حتی توانایی انجام دادن فعالیت‌های سبک را ندارند و باید تحت جراحی ترمیمی ACL قرار بگیرند. در صورتی که پارگی رباط صلیبی باعث ناپایداری زانو نشده باشد، درمان‌های طب فیزیکی برای بیمار توصیه می‌شود. پارگی رباط صلیبی در درازمدت احتمال آسیب دیدن مینیسک و تخریب و ساییدگی مفصل را افزایش می‌دهد. منشأ ساییدگی مفصل، ناپایداری مداوم زانو است یا این که ساییدگی مفصل بازتابی از صدمه دیدن غضروف در آسیب‌دیدگی اولیه است.

راه‌های تشخیص آسیب رباط صلیبی


پارگی رباط صلیبی معمولاً با درد آنی و خالی کردن زانو همراه است و بیمار صدایی را نیز هنگام آسیب‌دیدگی می‌شنود. زانو ظرف چند ساعت ورم می‌کند. برخی بیماران پس از پشت سر گذاشتن آسیب اولیه حس می‌کنند که زانویشان سست شده یا هنگام پریدن یا چرخیدن خالی می‌کند. معاینه بالینی شل شدن زانو را در جهت جلو به عقب (تست لاخمن) و هنگام انجام حرکات چرخشی (تست تغییر محور یا پیوت شیفت) تایید می‌کند. معمولاً مورد غیرعادی در عکس رادیوگرافی دیده نمی‌شود، هرچند اگر کپسول مفصلی نیز همراه با رباط پاره شده باشد، تکه استخوان کوچکی از درشت نی جدا می‌شود که در عکس قابل مشاهده است. اسکن ام آر آی معمولاً ، اما آسیب دیدگی ساختارهای دیگر را مشخص می‌کند. بطور کلی تشخیص پارگی رباط صلیبی با معاینه بالینی، ام آر آی است اما تشخیص قطعی با آرتروسکوپی است که در موارد ضروری انجام می‌شود. آم آر آی پارگی رباط صلیبی را نشان می‌دهد اما اهمیت بالینی آنرا مشخص نمی‌کند بنابراین تصمیم گیری تنها بر اساس دیدن آم آر آی انجام نمی‌شود. تشخیص بین پارگی کامل با پارگی ناکامل رباط صلیبی نیاز به گرفتن تصاویر خاص از رباط صلیبی است. جالب است بدانید که فقط حدود 10 % از موارد پارگی رباط صلیبی قدامی در معاینه اولیه تشخیص داده می‌شود.

درمان و توانبخشی پارگی و کشیدگی رباط صلیبی خلفی و قدامی زانو


 

هر زمان و هر جا، خانه، محل کار یا زمین ورزش، که زانویتان آسیب دید، فعالیت خود را بلافاصله متوقف کنید تا دچار آسیب بیشتری نشوید. یخ روی زانو بگذارید و پا را بالا نگه دارید تا ورم کمتر شود. روال درمان توانبخشی، صرف نظر از انجام شدن یا نشدن جراحی دارای مراحل زیر است:

مرحله 1: کنترل درد و التهاب

  • استراحت، یخ درمانی، بستن زانو و بالا گذاشتن پا
  • مصرف مسکن
  • بیمار باید تا زمانی که بتواند بدون لنگ زدن قابل توجه راه برود، از عصای زیربغل استفاده کند.

مرحله 2: بازیابی قدرت و عملکرد

  • بازیابی قدرت عضلات کنترل کننده عملکرد زانو (عضلات همسترینگ، چهارسر و ساق پا)
  • بازآموزی مفصل زانو از طریق انجام دادن تمرین‌های تعادلی و چابکی

مرحله 3: ازسرگیری ورزش و تمرین

  • ازسرگیری تدریجی تمرین‌های مختص ورزش مورد علاقه بیمار
  • ابتدا تمرین غیرتماسی و سپس تماسی انجام می‌شود.
  • بازگشت به میادین ورزشی

 فیزیوتراپی زانو

 

چون ورم چند روز پس از پارگی رباط ACL، فروکش می‌کند، بیمار احساس می‌کند که بهبود یافته است. اما این مرحله در واقع زمان شروع یا تشدید مشکلات مربوط به ناپایداری زانو است.

درمان پارگی رباط ACL لزوماً نیازی به جراحی ندارد. قبلا این تصور وجود داشت که پارگی رباط صلیبی توسط بدن ترمیم نمی‌شود اما تحقیقات اخیر نشان داده که در پارگی ناکامل رباط صلیبی امکان ترمیم وجود دارد.

در افرادی که فعالیت ورزشی سنگین ندارند، زانو در شرح حال و معاینه پایداری کافی دارد و آسیب‌های همراه با پارگی رباط صلیبی ندارند، درمان توانبخشی انجام می شود. بهترین روش برای اجتناب از جراحی و بهبودی پارگی رباط انجام توانبخشی فعال است. در افرادی که رباط صلببی همراه با سایر قسمت‌های زانو آسیب دیده و مایل به بازگشت به ورزش حرفه‌ای می‌باشند جراحی انجام می‌شود. بخصوص اگر علایم ناپایداری در مفصل زانو وجود داشته باشد. فیزیوتراپی مناسب باعث تسریع روند بازگشت به فعالیت ورزشی می‌شود درمان فیزیوتراپی شامل تقویت پا، پیشگیری از آتروفی یا تحلیل، بازآموزی تعادل و بازیابی دامنه حرکتی می‌شود. متخصصین طب فیزیکی برنامه توانبخشی ویژه زانو را با هدف ارتقاء سطح عملکرد بیمار تهیه می‌کنند. اهداف درمان فیزیوتراپی به شرح زیر است:

  • کاهش درد و التهاب
  • بازیابی دامنه حرکتی
  • تقویت زانو، عضلات همسترینگ و چهارسر
  • تقویت پاها، تقویت عضلات ساق پا، مفصل ران و لگن
  • پیشگیری از آتروفی یا تحلیل عضلانی
  • بهبود تعادل، چابکی و حس عمقی
  • به حداقل رساندن احتمال آسیب دیدگی مجدد

 ورزش درمانی زانو

 

تجویز ورزش درست مثل دارو می‌باشد. باید نوع ورزش، شدت آن، مدت آن، فواصل انجام ورزش و زمان مراجعه بیمار برای ارزیابی بعدی مشخص باشد. برخی تمرین‌ها در یک بیماری درمان می‌باشند اما در نوع دیگر بیماری‌ها ممکن است ممنوع باشند. یکی ازمهم‌ترین مسایل در تجویز ورزش این است که باید به نحوی باشد که بیمار آن را انجام دهد مثلا اگر به بیمار بگوییم هزار بار در روز ورزش تقویت عضله چهار سر را انجام بدهد، به جز عوارضی که برای بیمار ممکن است ایجاد شود، بیمار عملا انجام این کار را غیر عملی می بیند و از انجام آن خودداری می‌کند. بنابراین برنامه تمرین درمانی باید منحصر به بیمار باشد و برای بیماری خاص طراحی شده باشد. دادن یک جزوه کلی به بیماران برای انجام ورزش در مجامع تخصصی پذیرفته نیست. این بروشورها به شرطی قابل قبول می‌باشند که هر کدام از ورزش‌ها به بیمار توضیح داده شده و از بیمار امتحان به عمل آید که تمرین را درست انجام می‌دهد.  متاسفانه حتی ورزشهای مضر برای افراد سالم از طریق رسانه‌های عمومی تبلیغ می‌شوند. انجام ورزش نیز ظرایف خاص خود را دارد مثلا اگر با دستگاه تقویت عضله چهار سر کار می کنیم انجام آهسته این ورزش فشار بیشتری بر زانو وارد می‌سازد. وزنه زدن از پشت ساق برای افرادی که آسیب رباط صلیبی خلفی PCL دارند ممنوع است. در آسیب رباط صلیبی قدامی ACL در ورزش با وزنه زاویه پا باید بین 60-90 درجه باشد. این نکته بخصوص پس از عمل جراحی مهم است. در استفاده از دوچرخه زین باید بلند باشد به حدی که وقتی پا روی پدال است زانو مستقیم  یعنی در ۱۸۰ درجه و کف پا کاملا روی پدال قرار گیرد بالا بودن بیش از حد زین نیز باعث درد در جلو زانو قرار می‌گیرد.

چه موقع پارگی رباط صلیبی قدامی نیاز به جراحی دارد؟

پزشکان در موارد زیر پارگی رباط صلیبی قدامی را با جراحی درمان می‌کنند:

  • اگر بیمار به اقدامات درمانی غیر جراحی طب فیزیکی و فیزیوتراپی، تمرین درمانی پاسخ مناسبی ندهد. و مکررا دچار درد، قفل شدن و خالی شدن زانو باشد.
  • بیمار جوان که در مسابقات شرکت می‌کند و مایل به برگشتن به مسابقات قهرمانی است و دایم در معرض پیچش زانو است مثل اسکی یا اگر بیمار بخواهد شدت تمرینات خود را بدون استفاده از بریس افزایش دهد.
  • اگر بیمار جوانی درگیری همزمان منیسک زانو و رباط صلیبی قدامی داشته بادشد. چون برای ترمیم مینیسک باید حتما زانو پایداری خوبی داشته باشد وگرنه ترمیم مینیسک بخوبی جواب نمی‌دهد در این حالت باید رباط صلیبی نیز ترمیم شود.

جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و بیمار معمولاً یک شب در بیمارستان بستری می‌شود. جراح برای انجام آرتروسکوپی برش‌های کوچکی را جلوی زانو ایجاد می‌کند، سپس آرتروسکوپ را وارد زانو می‌کند و بررسی کاملی را انجام می‌دهد. هرگونه پارگی مینیسک یا غضروف در این مرحله درمان می‌شود. سپس تاندون‌های مورد نیاز برای ترمیم گرفته می‌شود، عموماً یک سوم میانی تاندون کشکک زانو یا یک یا دو تکه از تاندون همسترینگ به کار برده می‌شود. جراح بافت پیوندی را با توجه به عامل‌های متعدد، همچون الگوی فعالیت‌های بیمار، آسیب‌های دیگر اطراف زانو و خطر آسیب‌دیدگی مجدد انتخاب می‌کند. خوشبختانه جراحان ارتوپد زانو بسیار  خوبی در کشور داریم که در سطح جهانی صاحب نظر هستند. اما نتیجه خوب جراحی نیازمند توانبخشی مناسب بعد از جراحی است.

ازسرگیری فعالیت ورزشی


آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی می‌تواند نقطه پایانی برای فعالیت حرفه‌ای ورزشکاران باشد. ورزشکارانی که هنگام مسابقه نیاز به حرکات چرخشی زانو دارند، ممکن است بتوانند پس از جراحی ترمیمی رباط و پشت سر گذاشتن درمان توانبخشی جامع دوباره به میادین ورزشی بازگردند. قریب به 90 % از ورزشکارانی که سابقه جراحی ترمیمی رباط صلیبی دارند، دوباره توانایی حرکتی، پایداری و قدرت عادی یا نزدیک به نرمال زانو را بازمی‌یابند. هرچند فقط 45 % از این افراد می‌توانند دوباره در مسابقات ورزشی شرکت کنند و فقط 60 ـ 40 درصد به سطح فعالیت قبل از آسیب دیدگی برمی‌گردند. ورزشکارانی که به ورزش‌های فصلی علاقه دارند، می‌توانند توانبخشی را در زمان استراحت انجام دهند و احتمال بازگشت آنها به سطح عملکردی قبل از آسیب دیدگی بیشتر از بقیه ورزشکاران است. همچنین امید به بهبودی بیمارانی که نتیجه تست اجرایی آنها رضایت‌بخش بوده است، برای مثال توانسته‌اند روی پای آسیب دیده مسافتی بیشتر از 85 % مسافت طی شده با پای سالم را بپرند، بالا است. درصد بهبودی و بازگشت به سطح عملکردی سابق مردان بالاتر از زنان است. درمان توانبخشی، پیشرفت فیزیوتراپی و ارزیابی جراح امکان بازگشت به میادین ورزشی را تعیین می‌کند. به طور کلی دوچرخه با مقامت پایین را می‌توان پس از یک تا دو هفته و دویدن را پس از سه ماه شروع کرد. حداقل 9 ماه زمان می‌برد تا ورزشکار بتواند به طور کامل در ورزش‌های تماسی و نیازمند به چرخش زانو شرکت کند.

زمان ازسرگیری فعالیت‌های شغلی


زمان ازسرگیری فعالیت‌های شغلی و خانه‌داری به پیشرفت توانبخشی بستگی دارد. روند بازگشت به طور کلی به شرح زیر است:

  • کار بدون تحرک، پس از یک تا دو هفته
  • کارهای سبک که نیاز به سرپا ایستادن به مدت طولانی دارد، پس از 6 هفته
  • وظایف متوسطی که نیاز به بالا رفتن از نردبان و جابجا کردن اشیاء روی سطوح ناهموار دارد، پس از سه ماه
  • بیمارانی که در کارهای سنگین‌تر اشتغال دارند یا نیاز به چابکی روی سطح ناهموار و چرخش قابل توجه زانو دارند، باید حداقل 4 ماه به خود مرخصی بدهند.

خطر آسیب دیدگی مجدد


پژوهش‌های متعددی بر روی ورزشکارانی که پس از جراحی ترمیمی رباط ACL به میادین ورزشی برگشته‌اند، انجام شده است. بررسی نظام‌مند این مطالعات نشان داد که نرخ پارگی پیوند ACL در 5 سال پس از جراحی حدود 6 % است. جالب است بدانید که احتمال پارگی رباط ACL  زانوی دیگر نزدیک به 12 % است. افراد زیر بیشتر مستعد آسیب‌دیدگی مجدد رباط صلیبی هستند:

  • ورزشکاران زیر 20 سال
  • ورزشکاران رشته‌های تماسی پربرخورد یا ورزش‌هایی که نیاز به چرخش زانو دارد، مانند فوتبال، راگبی، نتبال، بسکتبال و تنیس
  • زنان 

به همین دلیل پزشکان به کلیه ورزشکارانی که سابقه آسیب دیدگی رباط صلیبی دارند، توصیه می‌کنند که تمرین‌های گرم کردن زانو را که با هدف پیشگیری از پارگی رباط صلیبی انجام شده است، در برنامه تمرینی معمول خود بگنجانند.

مطالب مرتبط