کلینیک طب فیزیکی دکتررئيسی و دکـتراحدی

مرکز تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی.تشخیص، درمان مشکلات کف لگن، درد، فلج صورت، نوارعصب، فیزیوتراپی

دکتر غلامرضا رئیسی و دکتر طناز احدی

کلینیک طب فیزیکی دکتر غلامرضا رئیسی و دکتر طناز احدی

مرکز تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی در تهران (شریعتی) — درمان‌های نوین، غیرجراحی و علمی برای دردها و اختلالات عصبی–عضلانی–اسکلتی.

التهاب تاندون يا تاندونیت

روشهای تشخیصی تاندونیت:التهاب تاندون

معمولا متخصصین طب فیزیکی با معاینه ،تاندونیت را تشخیص می دهند.

اگرسایر بیماریها هم مطرح باشند ممکن است تصویر برداری ضروری باشدو پزشک ممکن است درخواست عکسبرداری ایکس ری کند یا سایر روشهای تشخیصی مانند سی. تی. اسکن یا اسکن ام .آر.آی .(MRI)را توصیه نماید.روشهای تشخیصی تکمیلی بیشتر زمانی استفاده می شوند که پزشک به وجود سایر بیماریها همراه تاندونیت شک نماید.در بعضی موارد که بیماریهایی علاوه برتاندونیت وجود دارد،ممکن است پزشک متخصص طب فیزیکی انجام تست نوار عصب وعضله را برای تشخیص دقیق بیماری ضروری بداند.

مراقبت های شخصی در تاندونیت:

استراحت:

از انجام فعالیتها یا حرکاتی که باعث درد ناحیه تاندون می شود پرهیز گردد.استراحت دادن عضو مهم است اما بمعنای استراحت در بستر نیست بلکه باید ورزشهای وفعالیتهای دیگری که به بدن آسیب وارد نمی کند انجام شود. ورزش در آب وشنا ممکن بهتر تحمل شوند.

استفاده از یخ :

برای کاهش درد ،اسپاسم وگرفتگی عضلات وتورم حداکثر 20دقیقه وچند بار در روز می توان از یخ استفاده کرد. از کیسه محتوی قطعات کوچک یخ استفاده شود.همچنین کیسه سبزیجات یا نخود یخ زده برای استفاده چندباره ، مناسبترازکیسه یخ است . کیسه یخ یا نخود یخ زده باید لای حوله پیچیده شود تا آسیبی به پوست وارد نشود.موارد احتیاط و ممنوعیت سرمادرمانی قبلا در این وبلاگ گفته شده است.

ماساژبا یخ بمدت 5 دقیقه می تواند کمک کننده باشد.برای ماساژ یخ یک فنجان از جنس فوم پلاستیکی(اسفنج مانند) را پر از آب کرده ودر فریزریخچال قرار دهید تا یخ بزند.وسپس بطور مستقیم با در دست گرفتن فنجان ،یخ روی پوست قرارگیرد. وبطور دایره وار ماساژ یخ انجام شود.می توان 2-5 بار در روز ماساژ راانجام داد. در صورت کاهش حس یا احساس کرختی یا سفید شدن محل ،یخ درمانی فورا متوقف شود.بعضی بیماران مانند دیابتی ها پیش از یخ درمانی باید با پزشک مشورت کنند.

برای حالات مزمن وطول کشیده تاندونیت استفاده از گرما بهتر است، زیرا جریان خون را به تاندون وعضلات افزایش می دهد وسیله گرما زا بهتراست گرمای عمقی ایجاد کند.گرمای عمقی بوسیله دستگاه اولتراسوند ایجاد می شود .در استفاده از سایر وسایل گرما زا احتیاط شود، پد گرما زا روی کمترین درجه تنظیم شود . ودرصورت استفاده از کیف آب داغ بیش از 20 دقیقه در هربار استفاده نشده و باید کیف محتوی آّب داغ لای حوله پیچیده شود.

بانداژفشاری :

باند الاستیک مناسب تر از بقیه است .برای رفع تورم مناسب است . بانداز باید از قسمت دورتر عضو نسبت به قلب شروع شود و درصورت احساس درد یا کرختی و سوزن سوزن شدن ، باند شل تر بسته شود.

بالا بردن عضو:

اگر تاندونیت درقسمت زانو است بهتر است پای گرفتار در سطحی بالاتر از قلب قرار داده شود تا کاهش تورم ایجاد شود.

مسکن ها نیز ممکن است موثر باشند. اسپرین در سن بالای 21 سال ،ایبوپروفن(ژلوفن،ادویل)،ناپروکسن(الیو) واستامینوفن می تواند به کاهش درد کمک کند. استفاده از آسپرین در کودکان ونوجوانان ممنوع است مگر با دستور پزشک در موارد ضروری ورعایت احتیاطات لازم از جمله انجام واکسیناسیون برعلیه انفلوانزا ونداشتن آبله مرغان.

درمان تاندونیت:

داروهای کورتیکو استروئید(کورتون):

تزریق کورتیکو استروئید ،مجاور تاندون در بعضی شرایط می تواند به درمان کمک کند. پزشک باید مراقب تجویز این داروها باشد زیرا تزریقات مکرر کورتون یا کورتیزون می تواند باعث ضعیف شدن تاندون وخطر پارگی آن شود.

مسکن های ضد درد:

کرم های مسکن وضد التهاب مانند دیکلوفناک ورهامین ممکن است تجویز شوند. داروهایی خوراکی مانند ایبوبرفن(ادویل،ژلوفن) و ناپروکسن(الیو) ممکن است تجویز شوند.

،درمانهای طب فیزیکی وتوانبخشی مانند تجویز ورزشهای کششی وتقویتی عضلات وتاندون توصیه می شوند ودر درمان تاندونیت و بهبود درد تاندونیت اهمیت دارند.مثلا ثابت شده که تقویت اکسنتریک عضلات که شامل منقبض کردن عضله در حالتی است که طول آن افزایش یافته درمان موثری برای تاندونیت است .بنابر این تجویز ورزشهای تخصصی وفوق تخصصی توسط متخصص طب فیزیکی می تواند تاندونیت را درمان کند.

جراحی:

در صورت عدم بهبود با سایر روشها وبسته به شدت تاندونیت ممکن است جراحی توصیه شود.

علائم تاندونیت:

علائم تاندونیت در محل اتصال تاندون به استخوان دیده می شود وشامل موارد زیر است:

دردی که بصورت درد مبهم توصیف می شود بخصوص هنگام حرکت دادن استخوان یا مفصل گرفتار بیماری تاندون.

حساس بودن محل

احتمالا ممکن است تورم اندکی وجود داشته باشد.

چه زمانی باید هنگام درد تاندون به پزشک مراجعه کرد؟

اغلب موارد خفیف تاندونیت به درمان شخصی پاسخ می دهد.اگر بعد از چند روز علائم آزار دهنده ادامه پیدا کرد و یا باعث تداخل در کار روزمره شد،مراجعه به پزشک برای درمان لازم است.

علل ورم تاندون (تاندونیت):

تاندونیت می تواند بعلت آسیب وضربه ناگهانی ایجاد شود،اما بطور شایعتر علت آن تکرار بعضی از حرکات بمرور زمان است که باعث آسیب تدریجی تاندون می شود.بیشتر مردم بدلیل داشتن حرکات تکراری هنگام کار یا فعالیتهای مختلف از جمله ورزش یا تفریحات، دچار تاندونیت می شوند زیرا هنگام انجام یک حرکت بطور تکراری ،به تاندون استرس وارد می شود .استفاده از روشها وتکنیکهای مناسب هنگام کار وفعالیتهای گوناگون از ایجاد آسیب به تاندون جلوگیری می کند.تکنیک های نامناسب باعث آسیب تکراری به محل تاندون شده وتاندونیت ایجاد می شود.

عواملی که احتمال ایجاد آسیب در تاندون را زیاد می کنند شامل موارد زیر است:

سن:

سن بالا ،در افراد مسن بدلیل انعطاف پذیری کمتر تاندون ها احتمال آسیب به آنها بیشتر می شود.

شغل:

در مشاغلی که خصوصیات زیر را دارند تاندونیت بیشتر دیده می شود:

حرکات تکراری

وضعیت بدنی نامناسب وخسته کننده هنگام کار

لرزش و ویبراسیون

انجام حرکت با نیروی زیاد حین کار

انجام تکراری حرکاتی در آن دست باید به بالای سر برسد.

ورزشهایی که حرکت تکراری دارند ممکن است آسیب تاندون ایجاد کنند بخصوص اگر فرد تکنیک مناسبی بکار نگیرد. این ورزشها شامل موارد زیر است:

بیس بال

بسکتبال

● بازی بولینگ

● بازی گلف

دویدن(رانینگ)

● ورزش شنا

● بازی تنیس

عوارض تاندونیت:

بدون درمان مناسب تاندونیت، خطر پاره شدن تاندون زیاد شده وممکن است درمان های پیچیده تری مورد نیاز باشد.مراجعه بموقع به پزشک متخصص طب فیزیکی می تواند از عوارض تاندونیت بکاهد.

بی حسی بالای شست

سلام از ديروز سطح بالای انگشت شصت پاهای چب و راستم شبیه به لحظه ای ک پا درحال خواب رفتن است تقریبا خواب رفته است ولی ضربه رو حس میکنم ولی دقیقا مثل وقتی ک ضربه ب پای خواب رفته وارد کنی دلیلش,چی میتونه باشه.

بی حسی قسمت بالای شست می تواند در اثر فشار بر عصب پشت پا بعلت کفش نامناسب باشد. علل دیگری هم دارد که در صورت ادامه مشکل نیاز به معاینه و گاهی بررسی بیشتر مثل نوار عصب دارد.

نورومای جوپلین یا نوریت جوپلین، یک نوع فشردگی یا گیر افتادن عصب دیجیتال داخلی کف پا است که به ناحیه داخلی انگشت شست پا عصب می‌دهد. این عارضه معمولاً به دلیل فشار مزمن و مکرر از کفش‌های تنگ یا فشار مستقیم بر روی ناحیه داخلی مفصل متاتارسوفالانژیال اول و انگشت شست پا ایجاد می‌شود. گاهی اوقات، این عارضه می‌تواند پس از جراحی بونیون نیز رخ دهد. در افرادی که کجی شست پا دارند (هالوکس والگوس) این حالت بیشتر دیده می شود

علائم نورومای جوپلین

علائم این عارضه شامل احساس درد و پارستزی (احساس سوزن سوزن شدن) در ناحیه داخلی انگشت شست پا است که ممکن است به سمت بالا و پایین پا نیز گسترش یابد. در برخی موارد، ممکن است یک "طناب" یا "گره" در ناحیه داخلی انگشت شست پا قابل لمس باشد که با فشار دادن آن، علائم تشدید می‌شود.

درمان نورومای جوپلین

درمان این عارضه معمولاً شامل استفاده از کفش‌های مناسب‌تر و پدهای محافظ برای کاهش فشار بر روی عصب تحریک شده است. دارو و فیزیوتراپی در موارد شدیدتر کمک کننده است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن نورومای جوپلین باشد.

بی حسی شست پا

بی حسی انگشت شست پا می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله فشار بر روی اعصاب، مشکلات عروقی، دیابت، و یا شرایط التهابی مانند آرتریت رخ دهد. استفاده از کفش‌های تنگ و نامناسب، نشستن یا زانو زدن به مدت طولانی، و یا قرار گرفتن در معرض سرما نیز می‌تواند باعث بی حسی موقت انگشت شست پا شود.

علل بی حسی شست پا

  1. فشار بر روی اعصاب: فشار بر روی عصب سیاتیک یا انشعابات آن می‌تواند باعث بی حسی انگشت شست پا شود.

  2. مشکلات عروقی: بیماری‌های عروقی مانند بیماری شریان محیطی می‌تواند باعث کاهش جریان خون و بی حسی انگشت شست پا شود.

  3. دیابت: نوروپاتی دیابتی می‌تواند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد در کف پا و انگشت شست پا شود.

  4. شرایط التهابی: بیماری‌های التهابی مانند آرتریت می‌توانند باعث حساسیت‌های عصبی و بی حسی انگشت شست پا شوند.

درمان بی حسی شست پا

درمان بی حسی انگشت شست پا بستگی به علت آن دارد. در مواردی که بی حسی به دلیل فشار بر روی اعصاب یا مشکلات عروقی است، تغییر در عادات وضعیتی و استفاده از کفش‌های مناسب می‌تواند کمک کننده باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به درمان‌های پزشکی مانند داروها فیزیوتراپی یا جراحی باشد.

آدرس کلینیک دکتر رئیسی و خانم دکتر طناز احدی: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 22882831
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 واتساپ 09198045447

آخرین تحقیقات در مورد گیر افتادن عصب مدیان در مچ (سندرم تونل کارپ)

سندرم تونل کارپ (CTS) یکی از شایع‌ترین مشکلات عصبی در دست‌ها است که بیشتر در خانم‌ها (دو برابر مردان) شایع‌تر است. سندرم تونل کارپ یکی از علل مراجعه بیماران به مراکز طب فیزیکی و نوار عصب و عضله است. این سندرم به دلیل فشار بر عصب مدیان در مچ دست ایجاد می‌شود. عصب مدیان مسئول حس و حرکت سه انگشت شست، اشاره، وسط و نیمی از انگشت حلقه است.

علل سندرم تونل کارپ:

  1. افزایش فشار در تونل کارپ: این فشار می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله شکستگی استخوان مچ دست، آرتریت مفاصل مچ (مانند روماتیسم مفصلی)، و فعالیت‌های فشارآورنده به مچ (مانند مشت کردن و خم کردن مچ) ایجاد شود.

  2. بیماری‌های مرتبط: افراد دیابتی، کسانی که از مشکلات تیروئیدی رنج می‌برند و خانم‌های باردار یا شیرده نیز بیشتر به این سندرم مبتلا می‌شوند.

  3. نحوه خوابیدن: افرادی که در هنگام خواب مچ دست خود را جمع می‌کنند بیشتر در معرض خطر این سندرم قرار دارند.

علائم سندرم تونل کارپ:

  1. بی‌حسی و گزگز: این علائم بیشتر در سه انگشت شست، اشاره و انگشت وسط ظاهر می‌شوند.

  2. اشکال در انجام حرکات ظریف: مانند گرفتن سوزن.

  3. بدتر شدن علائم در شب: علائم می‌توانند هنگام گرفتن تلفن نیز بدتر شوند و با تکان دادن دست بهبود یابند.

  4. لاغر شدن عضلات شست: در موارد شدید، عضلات ناحیه شست لاغر می‌شوند.

  5. درد و گزگز: ممکن است به ساعد، بازو و حتی شانه کشیده شود.

  6. احساس تورم: بیمار ممکن است در انگشت احساس تورم داشته باشد بدون اینکه ورم خاصی دیده شود.

  7. افتادن اجسام: بیماران گاهی از افتادن اجسام از دست شکایت می‌کنند.

  8. بیدار شدن از خواب به دلیل درد: در موارد شدید، درد بیمار را از خواب بیدار می‌کند.

تشخیص سندرم تونل کارپ:

تشخیص صحیح و سریع این بیماری برای تصمیم‌گیری درمان بیمار بسیار مهم است. تشخیص بر اساس شرح حال کامل بیماری، معاینه دقیق و انجام نوار عصب و عضله انجام می‌گیرد. نوار عصب و عضله به افتراق این بیماری از سایر بیماری‌های ناشی از گرفتاری عصب کمک می‌کند.

درمان سندرم تونل کارپ:

  1. عدم انجام حرکات تکراری: تصحیح وضعیت مچ در هنگام کار (مچ دست باید در صفر درجه باشد).

  2. استفاده از مچ‌بند: استفاده از مچ‌بند مخصوص در سه ماه اول پس از شروع علائم بسیار موثر است. مچ‌بند باید حتماً در شب پوشیده شود و در طی روز نیز از آن استفاده شود.

  3. استفاده از داروها: داروهای ضد التهابی و تزریق کورتون در مچ دست می‌توانند موثر باشند.

  4. مدالیتی‌های طب فیزیکی: استفاده از اولتراسوند شاک ویو و لیزر می‌تواند به بهبود بیماری کمک کند.

  5. جراحی: اگر بیمار به درمان‌های غیر جراحی پاسخ مناسبی ندهد یا علائم درگیری شدید عصب در نوار عصب و عضله دیده شود، جراحی توصیه می‌گردد.

سندرم تونل کارپ در بارداری:

در خانم‌های باردار، بخصوص در سه ماهه سوم و خانم‌هایی که دچار تورم می‌شوند، سندرم تونل کارپ بیشتر دیده می‌شود. این سندرم معمولاً به درمان‌های طب فیزیکی و غیر جراحی پاسخ می‌دهد و استفاده از مچ‌بند در این موارد بسیار موثر است.

تحقیقات جدید

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که درمان‌های فیزیکی مانند فیزیوتراپی و ورزش‌های خاص می‌توانند به بهبود علائم سندرم تونل کارپ کمک کنند. همچنین، مطالعات جدید نشان داده‌اند که تغییرات در شیوه زندگی و جلوگیری از انجام حرکات تکراری می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به این سندرم کمک کنند. روش‌های جدید جراحی نیز با هدف کاهش عوارض جراحی سنتی و بهبود سریع‌تر بیماران در حال توسعه

مطالب مرتبط:

آدرس کلینیک طب فیزیکی و فیزیوتراپی دکتر رئیسی: تهران، شریعتی بالاتر از سید خندان نرسیده به همت روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 22882831 ، 22882831 و 09198045447

ساختمان ستون فقرات

کمردرد

بسیاری از بیماران تصور می کنند که کمردرد معادل بیرون زدن دیسک و فشار به سیاتیک است در اینجا به ساختمان ستون فقرات بصورت ساده پرداخته ایم.

سطح مطلب: عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی

مطالب مرتبط :

ادامه نوشته

علل یبوست

توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد

عوامل مساعد کننده یبوست

سبک زندگی:

  • بی حرکتی
  • بیوفیدبک یکی از درمانهای موثر برای یبوست می باشد برای مشاوره با شماره 09198045447 تماس بگیرید.
  • انجام ندادن ورزش
  • وضعیت تغذیه نامناسب
  • مصرف کم مایعات
  • تغییر در زندگی روتین مانند حاملگی ومسافرت
  • نادیده گرفتن اضطرار اجابت مزاج
  • استرس وفشار عصبی
  • نوشیدن الکل
  • الگوی رفتن به توالت
  • وضعیت نامناسب نشستن در توالت
  • تنظیم نبودن زمان ووقت کافی برای توالت رفتن
  • نبود امکانات مناسب برای رفتن به توالت
  • وضعیت نامطلوب حریم خصوصی

علل داروئی(ایاتروژنیک):

  • مصرف چندین نوع دارو
  • مصرف مسکن های مخدر
  • برخی داروهای ضد استفراغ
  • داروهای ضد پارکینسون
  • انتی اسیدهای دارای الومینیم وکلسیم
  • داروهای ضد تشنج
  • داروهای انتی هیستامین
  • داروهای ضد افسردگی
  • داروهای انتی کولینرژیک (اتروپین)
  • اسپیرین
  • داروهای بلوک کننده کانال کلسیم
  • داروهای دیورتیکی یا ادرار اور(از دست رفتن پتاسیم بعلت این داروها)
  • قرص های آهن
  • شل کننده های عضلانی
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
  • داروهای روانپزشکی
  • الکالوئیدهای وینکا
  • سوء مصرف داروهای ضد یبوست

علل ثانویه مساعد کننده یبوست

علل پاتولوژیک(اسیب شناسی):

  • بیماریهای داخل شکمی وداخل لگنی(اینراپلویک)
  • اختلات عملکردی طناب نخاعی
  • سندرم دم اسب (کائودا اکوئینا)

علل روانشناختی یبوست:

علل متابولیک یبوست:

علل مربوط به اختلالات مقعد (انورکتال):

  • انال فیشر(شقاق مقعدی)
  • انال استنوزیز(تنگی مقعدی)
  • پرولاپس (بیرون زدگی)مخاطی قدامی
  • رکتوسل
  • تومورها
  • ابسه پری انال(ابسه اطراف مقعد)
  • هموروئید (بواسیر)
  • پروکتیت(التهاب)

علل کولونیک یبوست (علل مربوط به روده بزرگ):

  • سندرم روده تحریک پذیر(کولیت عصبی)
  • دیورتیکولیت
  • تومورها
  • تنگی ها
  • کولیت اولسروز( کولیت زخمی)
  • امیبیاز
  • لنفوگرانولوما ونروم
  • اندومتریوز
  • هرنی(انواع فتق ها)
  • ولولوس(پیچ خوردگی روده)
  • در هم فرورفتگی روده(Intussusception)
  • سرعت عبور کم مدفوع بعلت ناشناخته(Idiopathic slow transit)
  • پنوماتوزیس سیستوئیدیس اینتستینالیس

علل پلویک یبوست (علل مربوط به لگن):

علل نوروماسکولار(عصبی-عضلانی):

  • بیماری هیرشپرونگ
  • نوروپاتی اتونومیک(اختلال اعصاب خودکار)
  • بیماری شاگاس
  • انسداد کاذب روده
  • تومورهای مغزی
  • مننگوسل
  • تابس دورسالیس
  • سندرم شای دراگر
  • درماتومیوزیت
  • اسکلروز پیشرونده سیستمیک
  • نوروپاتی دیابتی
  • بیماری پارکینسون
  • اسیب طناب نخاعی
  • حوادث عروق مغزی(CVA)
  • مولتیپل اسکلروزیس(MS)
  • تومورهای طناب نخاعی
  • دیسشزی رکتال(سخت بودن دفع مدفوع)
  • بیماری مزمن انسدادی ریه(COPD) بعلت ضعیف شدن دیافراگم

اختلالات سیستمیک ایجاد کننده یبوست :

  • بیماری امیلوئیدوز
  • بیماری لوپوس
  • بیماری اسکلرودرمی

در این جا علل مختلف یبوست را با توضیح بیشتری آورده ایم:

1. عوامل تغذیه‌ای

1.1. مصرف ناکافی فیبر

فیبر غذایی نقش مهمی در عملکرد صحیح دستگاه گوارش دارد. فیبر باعث جذب آب می‌شود و حجم و نرمی مدفوع را افزایش می‌دهد. مصرف ناکافی فیبر می‌تواند به کاهش حجم مدفوع و خشک شدن آن منجر شود که به نوبه خود باعث یبوست می‌شود. منابع فیبر شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات است. فیبر به دو نوع محلول و نامحلول تقسیم می‌شود؛ فیبر محلول در آب حل شده و به جذب آب کمک می‌کند، در حالی که فیبر نامحلول به افزایش حجم مدفوع کمک می‌کند.

1.2. مصرف ناکافی آب

آب به نرم شدن مدفوع و تسهیل حرکت آن در روده‌ها کمک می‌کند. کمبود مصرف آب می‌تواند باعث خشک شدن و سخت شدن مدفوع شود که منجر به یبوست می‌شود. مصرف کافی آب به ویژه هنگام مصرف مواد غذایی با فیبر بالا بسیار مهم است تا مدفوع نرم و راحت‌تر عبور کند.

1.3. مصرف زیاد لبنیات

برخی افراد به مصرف زیاد لبنیات حساسیت دارند که می‌تواند منجر به یبوست شود. محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست حاوی لاکتوز هستند که ممکن است در برخی افراد مشکل‌ساز باشد. برخی افراد ممکن است به لاکتوز حساسیت داشته باشند که باعث مشکلات گوارشی مانند یبوست می‌شود.

2. عوامل زندگی و رفتار

2.1. عدم فعالیت بدنی

فعالیت بدنی منظم به تحریک حرکات روده کمک می‌کند. عدم فعالیت بدنی می‌تواند باعث کاهش حرکات روده و در نتیجه یبوست شود. ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی، شنا و یوگا می‌توانند به بهبود عملکرد گوارشی و کاهش یبوست کمک کنند.

2.2. استرس و اضطراب

استرس و اضطراب می‌تواند تأثیر منفی بر عملکرد گوارشی داشته باشد و باعث کاهش حرکات روده شود. استرس می‌تواند باعث تنش عضلات روده و کاهش حرکات پرستالتیسم (حرکات عضلانی روده) شود که منجر به یبوست می‌شود. مدیریت استرس از طریق تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌تواند به بهبود عملکرد گوارشی کمک کند.

2.3. ناتوانی در تخلیه کامل روده

برخی افراد به دلایل مختلف نمی‌توانند به طور کامل روده خود را تخلیه کنند که این مسئله می‌تواند باعث تجمع مدفوع و یبوست شود. این مشکل ممکن است به دلیل عوامل روان‌شناختی، مشکلات عضلانی یا عصبی باشد که باعث ناتوانی در تخلیه کامل روده می‌شود.

3. عوامل پزشکی و بیماری‌ها

3.1. بیماری‌های گوارشی

برخی بیماری‌های گوارشی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و بیماری‌های التهابی روده (IBD) می‌توانند باعث یبوست شوند. این بیماری‌ها می‌توانند باعث التهاب و اختلال در عملکرد روده شوند که منجر به یبوست می‌شود. درمان این بیماری‌ها ممکن است شامل تغییرات در رژیم غذایی، مصرف داروها و مدیریت استرس باشد.

3.2. بیماری‌های عصبی

بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون، ام‌اس و سکته مغزی می‌توانند باعث اختلال در عملکرد عضلات روده و یبوست شوند. این بیماری‌ها ممکن است باعث کاهش حرکات روده و ناتوانی در تخلیه کامل مدفوع شوند. درمان این بیماری‌ها ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی و تغییرات در رژیم غذایی باشد.

3.3. بیماری‌های متابولیک و غدد

بیماری‌های متابولیک مانند دیابت و کم‌کاری تیروئید می‌توانند تأثیر منفی بر عملکرد روده داشته باشند و یبوست را به وجود آورند. دیابت می‌تواند باعث آسیب به عصب‌های روده شود و کم‌کاری تیروئید می‌تواند باعث کاهش حرکات روده شود. درمان این بیماری‌ها شامل مصرف داروها و مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای است.

4. داروها

برخی داروها می‌توانند به عنوان عوارض جانبی یبوست ایجاد کنند. این داروها شامل مسکن‌ها (مانند اپیوئیدها)، ضدافسردگی‌ها، داروهای ضد فشار خون، آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضد تشنج می‌شوند. مصرف این داروها ممکن است باعث کاهش حرکات روده و سخت شدن مدفوع شود.

5. تغییرات در سبک زندگی

5.1. تغییرات در رژیم غذایی

تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی می‌تواند باعث اختلال در عملکرد روده و یبوست شود. برای مثال، تغییر از رژیم غذایی پر فیبر به رژیم غذایی کم فیبر می‌تواند یبوست را تشدید کند. همچنین، مصرف غذاهای پردازش‌شده و کم‌مغذی می‌تواند باعث کاهش حرکات روده شود.

5.2. سفر

تغییرات در برنامه روزانه و رژیم غذایی هنگام سفر می‌تواند باعث یبوست شود. عدم دسترسی به توالت‌های بهداشتی و تغییر در مصرف آب و غذا می‌تواند تأثیرگذار باشد. همچنین، نشستن طولانی مدت در وسایل نقلیه می‌تواند باعث کاهش حرکات روده شود.

6. عوامل روان‌شناختی

6.1. افسردگی

افسردگی می‌تواند تأثیر منفی بر عملکرد گوارشی داشته باشد و باعث کاهش حرکات روده شود. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است کاهش اشتها و کاهش مصرف مواد غذایی با فیبر بالا را تجربه کنند که منجر به یبوست می‌شود. درمان افسردگی شامل مشاوره روان‌شناختی و مصرف داروها می‌شود.

6.2. اختلالات اضطرابی

اضطراب و اختلالات اضطرابی می‌توانند به یبوست منجر شوند. اضطراب می‌تواند باعث تنش عضلات روده و کاهش حرکات آنها شود. مدیریت اضطراب از طریق تکنیک‌های روان‌شناختی و داروها می‌تواند به بهبود عملکرد گوارشی کمک کند.

7. عوامل جنسی و هورمونی

7.1. بارداری

تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث کاهش حرکات روده و یبوست شود. همچنین، فشار جنین بر روی روده‌ها می‌تواند تأثیرگذار باشد. مصرف کافی آب و فیبر و ورزش‌های ملایم می‌توانند به کاهش یبوست در دوران بارداری کمک کنند.

7.2. تغییرات هورمونی در زنان

تغییرات هورمونی در دوره‌های قاعدگی و یائسگی می‌تواند باعث یبوست شود. کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی می‌تواند به کاهش حرکات روده منجر شود. مصرف فیبر و آب کافی و مدیریت استرس می‌توانند به بهبود عملکرد گوارشی کمک کنند.

8. عوامل مربوط به سن

8.1. یبوست در کودکان

کودکان ممکن است به دلایل مختلفی مانند تغییرات در رژیم غذایی، استرس یا عدم تمایل به استفاده از توالت یبوست داشته باشند. مصرف فیبر و آب کافی و ایجاد عادت‌های بهداشتی مناسب می‌توانند به بهبود عملکرد گوارشی کودکان کمک کنند.

8.2. یبوست در سالمندان

سالمندان به دلیل کاهش فعالیت بدنی، مصرف داروهای متعدد، تغییرات در رژیم غذایی و کاهش حساسیت روده به حرکات یبوست دارند. مصرف فیبر و آب کافی، ورزش منظم و مدیریت داروها می‌توانند به کاهش یبوست در سالمندان کمک کنند.

9. عوامل مکانیکی و انسدادی

9.1. انسداد روده

انسداد مکانیکی در روده می‌تواند باعث جلوگیری از عبور مدفوع و یبوست شود. این انسداد ممکن است به دلیل تومورها، تنگی‌های روده و یا حتی جسم خارجی باشد. تشخیص و درمان انسداد روده نیاز به مشاوره پزشکی و انجام تصویربرداری‌های دقیق دارد.

9.2. کم‌کاری عضلات روده

کم‌کاری عضلات روده می‌تواند باعث کاهش حرکات روده و یبوست شود. این مشکل ممکن است به دلایل عصبی یا عضلانی باشد. درمان کم‌کاری عضلات روده شامل فیزیوتراپی، داروها و تغییرات در رژیم غذایی است.

مطالب مرتبط :

آدرس کلینیک دکتر رئیسی و خانم دکتر طناز احدی: تهران، شریعتی روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 22882831
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و 09198045447