اختلال عملکرد عصب اولنار
توجه: استفاده از این مطلب و سایر مطالب وبلاگ طب فیزیکی و توانبخشی فقط با ذکر منبع و لینک فعال مطلب مجاز می باشد. |
اختلال عصب اولنار در آرنج منجر به گزگز، کاهش حس و درد انگشت کوچک در کناره ی داخلی دست می شود. ممکن است درد در حدود آرنج نیز اتفاق بیفتد. نشانه ها اغلب با خم کردن آرنج(تا کردن آرنج) و استفاده از بازو تشدید می شوند. ممکن است معاینه کاهش حس سطح داخلی دست و ضعف دورکننده ی شست، لاغر شدن عضلات داخلی دست را نشان دهد. ضایعه ممکن است ناشی از فشار خارجی، گیرافتادن عصب در تونل کوبیتال یا مشکل انحراف آرنج باشد که منجر به آسیب کششی مزمن عصب می گردد. نوار عصب و عضله که معمولا توسط متخصص طب فیزیکی انجام می شود می توانند در تعیین محل ضایعه مفید واقع شوند.
اجتناب از فشار بر عصب یا خم و راست کردن مکرر ساعد و در برخی موارد اسپلینت کردن آرنج در حالت باز، گاهی برای متوقف ساختن پیشرفت و برطرف کردن نشانه ها مفید واقع می شود. رفع فشار از طریق جراحی یا انتقال محل عصب اولنا به سطح داخل بازو نیز می تواند مفید باشد، روش درمان بستگی به شدت ضایعه و علل آن و همچنین مدت وجود نشانه ها دارد.
ممکن است آسیب عصب اولنار در مچ یاکف دست و به علت آسیب مکرر، التهاب مفصلی، فشار ناشی از کیست ها یا در اثر تومورهای خوش خیم اتفاق بیفتد. گرفتاری شاخه های عمیق انتهایی در کف دست منجر به اختلال حرکتی در عضلات دست که با عصب اولنار کنترل می شوند می گردد، اختلال حسی وجود ندارد. ضایعات مچ که خود عصب اولنا یا شاخه های سطحی و عمیق آن را گرفتار می کنند، هر دو تغییرات حسی و حرکتی را در دست ایجاد می کنند. حس سطح پشت دست گرفتار نمی شود، زیرا شاخه های جلدی این ناحیه ی قبل از رسیدن به مچ از عصب جدا می شوند. درمان جراحی جهت برداشتن فشار ناشی از گانگلیون یا تومور خوش خیم ضروری است.