واژینیسموس: وجود مشکل در وارد شدن پنیس رادر حالی که تمایل به این کار وجود دارد واژینیسموس می گویند، . معمولا یک ترس از داخل شدن ان یا ترس از درد علاوه بر تجربه محتمل درد و انقباض یا اسپاسم غیرارادی عضلات لگن وجود دارد. در وازينيسموس مشکلات فیزیکی یا ساختمانی باید رد شوند. درگذشته واژینیسموس به عنوان اسپاسم دائم 1/3خارجی عضلات واژن که اجازه داخل شدن نمیدهد تعریف میشد و معمولا به عنوان یک اختلال درد جنسی sexual pain disorder طبقه بندی میشود. مطالعات اخیر تعریف قدیمی را رد کرده اند چون اسپاسم وحتی درد همیشه وجود ندارد. شیوع بین1 تا6 درصد گزارش شده است.

واژينيسموس:

درمان انتخابي براي واژينيسموس به صورت سنتي حساسيت زدايي سيستماتیك نسبت به ترس از نفوذ چيزي در واژن است. در اين برخورد بيمار به تدريج از لمس توسط خودش self touch در مدخل introitus تا داخل كردن انگشت به درون واژن پيشرفت ميكند و سپس از سايزهاي مختلف گشادكننده هاي وا‍ژن استفاده ميشود و به تدريج وسايل با قطر بيشتر داخل واژن ميشوند.. نتیجه نهایی که شل کردن سفتی واژن در نتيجه كاهش رفلكس محافظتي و انقباض غير اختياري عضله كف لگن است. از آنجايي كه بيماران با واژينيسموس اغلب درد مايوفاشيال كف لگن و هيپرتوني لواتور آني هم دارند، اقدامات طب فیزیکی و تكنيكهاي شل كردن ميو فاشيال و بيوفيدبك سطحی لگن ميتواند در شل كردن لواتورآني موثر باشد. سايكوتراپي در کنار آن؛ اغلب براي كمك به بيمار براي غلبه بر ترس و برخورد با آسیب سايكوژنيك قبلي مثل سابقه abuse مفيد است. تزريق سم بوتولينيوم يا بوتاكس مي تواند به درمان آن كمك كند. اخیرا استفاده از صندلی مگنت در کنار تمرین درمانی و بیوفیدبک برای کنترل دردهای کف لگن و واژینیسموس کاربرد زیادی پیدا کرده است.