پای پرانتزیپای پرانتزی در نوزادان شایع  است و بیشتر بعلت قرار گرفتن نا مناسب پاها در رحم است. با ایستادن و راه افتادن کودک پرانتزی بودن پا کاهش مییابد. این حالت در بیشتر موارد تا دو سه سالگی بهبود میابد. در این زمان با ایستادن قوزک داخلی و زانوها بهم میچسبند.  اما باقی ماندن این حالت پس از دوتا سه سالگی میتواند غیر طبیعی باشد.

پای پرانتزی شدید میتواند نشانه بیماری  "ریکتز"  یا نرمی استخوان باشد. نرمی استخوان در اثر کمبود ویتامین "د" ایجاد می شود.

گاهی آزمایش  خون ضروری است. در برخی از کودکان رادیو گرافی پاها ضروی است بخصوص اگر کودک بالای سه سال دچار پای پرانتزی باشد . یا پرانتزی بودن پاها قرینه نباشد یا پای پرانتزی بجای کاهش ، افزایش پیدا کند. در برخی مواد پزشک ممکن است در معاینه متوجه علایمی گردد که نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد.

درمان

در فرم طبیعی آن نیاز به درمان خاصی نیست. اما در مواردی که پای پرانتزی ثانویه به بیماری خاصی است، درمان بیماری  اولیه باید انجام شود. در موارد خاص استفاده از کفش مخصوص و حتی جراحی توصیه می شود. در بالغین اقدامات طب فیزیکی در جهت کاهش عوارض موثر است. جراحی زانو در موارد نادری برای زانوی پرانتزی بالغین انجام می شود. در بالغین جوان استفاده از بریس و حرکات اصلاحی هیچگونه تاثیری در بهبود زاویه استخوانی انحراف زانو ندارد. اما با تقویت عضلات می توان ظاهر انحراف زانو را بهتر کرد. 

با حرکت درمانی می توان زاویه کشکک را بهتر کرد و درد ناشی از اختلال بیومکانیک زانو را بهتر کرد اما

 تبلیغات انجام شده برای اصلاح زاویه زانو با حرکات اصلاحی بی اساس است.

مطالب مرتبط با کودکان:


درس کلینیک طب فیزیکی و فیزیوتراپی دکتر رئیسی دکتر احدی: تهران، شریعتی بالاتر از سید خندان نرسیده به همت روبروی پارک شریعتی(کوروش). نبش کوچه پیروز. ساختمان شریعتی. طبقه اول واحد 10 تلفن 22882831
مرکز نوار عصب و عضله 22882831 و 09198045447