شروع خارش در دوره تحت حاد مي باشد.   بنابر این ممکن است بیمارانی که برای توانبخشی سوختگی مراجعه  می کنند چنین شکایتی داشته باشند. مكانيسم خارش جای زخم  سوختگي واضح نیست ،     ولي آن ممكن است با افزايش مست سل ها و هيستامين موجود در جای زخم  سوختگي مرتبط باشد.  انهای عصبي افزايش يافته و ماده پی مي توانند به دو مورد التهابي جای زخم  سوختگي هيپرتروفيك نابالغ و حالت جای زخم  خارش دار اضافه شوند.

 انواع مختلفی از درمان هاي موضعی و عمومی براي جای زخم هاي خارش دار سوختگي در دسترس مي باشند.  يك مرطوب كننده موضعي در تمامي نواحي سوخته چندين بار در روز بايد به كار برده شود.

براي نواحي كوچك اسکار سوختگي خارش دار، درمان هاي موضعي مثل colloidal oatmeal و موارد موضعي ديفن هيدرامين، دوکسپین و گاباپنتين مي توانند مفيد باشند. ديفن هيدرامين خوراكي، آنتي هيستامين هاي اننخابی، دوکسپین، هيدروكسي زين و گاباپنتين براي نواحي بزرگتر جای زخم  سوختگي تأثير دارند.  مطالعات اخير مداركي از استفاده از نالتروکسان به عنوان عامل آنتي هيستامين ضد خارش نشان داده است.  درمان هاي غير دارویی مثل ليزر، ماساژ و تحريك عصبي ترانس كوتانئوس هم موثر مي باشند.شواهد اثر درمان هاي غیر دارویی به ميزان درمان هاي دارویی نمي باشد.

سطح مطلب:عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی